Είπαμε, η επιστημονική φαντασία δεν μου
αρέσει, όμως με δυο εξαιρέσεις: η πρώτη, να την έχει σκηνοθετήσει ένας μεγάλος
σκηνοθέτης. Η δεύτερη, να είναι κωμωδία. Στην περίπτωση του «Spaceballs» έχουμε και τα δυο.
Οι «κακοί» θέλουν να πάρουν το οξυγόνο από
ένα πλανήτη και ο «καλός» θα προσπαθήσει να τους εμποδίσει, πάνω στο αστυνομικό
μοτίβο καλός versus κακός. Το
άλλο μοτίβο είναι αυτό του σταχτοπούτου: ο «καλός» ερωτεύεται την πριγκίπισσα,
που θα αγωνιστεί μαζί του για να εμποδίσει τους κακούς. Φυσικά το αίσθημα είναι
αμοιβαίο. Όμως μπαίνει ένα εμπόδιο: καθώς είναι από βασιλική οικογένεια, πρέπει
οπωσδήποτε να παντρευτεί ένα βασιλόπουλο. Το τρίτο μοτίβο, η διακοπή ενός ανεπιθύμητου
γάμου στο παρά πέντε (Θυμήθηκα τώρα την Καρέζη στο «Η νύφη το ’σκασε»). Στην ίδια
τελετή θα αλλάξει ο γαμπρός και τη θέση του θα πάρει ο καλός, που αποκαλύφθηκε
ότι είναι γιος βασιλιά.
Στην παρέα των καλών είναι ένα ρομπότ που
είναι επιφορτισμένο κυρίως με το να προστατεύει την παρθενιά της πριγκίπισσας,
και έναν χοντρούλη, διασταύρωση ανθρώπου και σκύλου, του οποίου τα κυρίαρχα
χαρακτηριστικά είναι βέβαια τα ανθρώπινα, αλλά έχει και μια ουρά. Εξαιρετικός
στο ρόλο αυτό ο Jonh Candy (όπως και όλοι τους βέβαια), που με λύπη μαθαίνω από το γιο μου ότι πέθανε
νέος.
Συναντάμε και εδώ το γνωστό ιδιότυπο χιούμορ
του Μελ Μπρουκς, το εφέ της κυριολεξίας (Οι κακοί «χτενίζουν» την έρημο με ένα χτένι για να βρουν τους καλούς)
και το εφέ της σύμφυρσης των αφηγηματικών επιπέδων, ενδοκειμενικού και
εξωκειμενικού. Οι κακοί νομίζουν ότι έχουν συλλάβει τους καλούς, όμως στην
πραγματικότητα έχουν συλλάβει τους κασκαντέρ μιας επικίνδυνης σκηνής.
Επίσης μου επισήμανε ο γιος μου που μαζί είδαμε
την ταινία ότι υπάρχουν και παρωδιακές σκηνές από τον «Πόλεμο των άστρων», τους
«Aliens», τον «Πλανήτη των
πιθήκων» και άλλες ταινίες που δεν συγκράτησα τους τίτλους τους.
Αγαπημένος σε όλους ο Μελ Μπρουκς, δεν νομίζω
να υπάρχει κανείς, τουλάχιστον από τους παλιότερους, που να μην είδε όλες του
τις ταινίες. Η τελευταία του που είδα,
δηλαδή που ξαναείδα και έκανα ανάρτηση, ήταν «Η
ιστορία του κόσμου, μέρος πρώτο».
Posts
No comments:
Post a Comment