Είναι το δεύτερο έργο που βλέπω για τον Πάμπλο
Νερούντα, μετά τον «Ταχυδρόμο».
Ο Πάμπλο Λαραΐν στην ταινία του παρακολουθεί
τον Νερούντα το 1948, τότε που, μετά από μια ομιλία του στη Γερουσία (είχε
εκλεγεί γερουσιαστής με το κομουνιστικό κόμμα) στην οποία κατήγγειλε τον
πρόεδρο Βιδέλα για την πολιτική του και τις διώξεις των κομμουνιστών, εκδόθηκε
ένταλμα για τη σύλληψή του. Κρύβεται, αλλά και εμφανίζεται σε δημόσιες
εκδηλώσεις και σε πορνεία, παίζοντας με την κυβέρνηση τη γάτα με το ποντίκι. Η
σύλληψή του έχει ανατεθεί στον Όσκαρ Πελουσονό.
Έξυπνο σενάριο, που με την αστυνομική πλοκή
του κρατάει αδιάπτωτο το ενδιαφέρον του θεατή, με το αιωρούμενο σασπένς αν θα
συλληφθεί τελικά ή όχι. Και μέσα από αυτή την καταδίωξη μαθαίνουμε αρκετά για
τον Νερούντα και για την κατάσταση στη Χιλή το 1948.
Εξαιρετικοί στις ερμηνείες τους ο Luis Gnecco σαν Νερούντα και ο Gael García Bernal ως Όσκαρ. Ακούμε και την απαγγελία εξαιρετικών στίχων από τα
«Είκοσι ερωτικά ποιήματα και ένα απελπισμένο άσμα», έργο που τον καθιέρωσε στα
είκοσί του μόλις χρόνια (εκδόθηκε το 1924) ως σπουδαίο ποιητή.
Posts
No comments:
Post a Comment