Luciano Emmer, La ragazza in vitrina (1961)

Luciano Emmer, La ragazza in vitrina (1961)

  Έχω διαφωνήσει με το «μια εικόνα 1000 λέξεις». Πράγματα που διαβάζουμε σε ένα μυθιστόρημα είναι αδύνατο να μεταφερθούνε στη μεγάλη οθόνη παρά μόνο σε περιορισμένο βαθμό, όπως π.χ. σχόλια και σκέψεις των ηρώων. Εκεί βέβαια που υστερεί είναι η περιγραφή. Και πάλι όχι απόλυτα, οι γεμάτες λογοτεχνικότητα περιγραφές μας μαγεύουν, όμως όταν δεν μας ενδιαφέρει η λογοτεχνικότητα αλλά το πληροφοριακό στοιχείο η περιγραφή υστερεί ολοφάνερα μπροστά στην εικόνα, και μάλιστα την κινούμενη εικόνα του κινηματογράφου.

  Ένα από τα βιβλία που με συγκίνησαν στα παιδικά μου χρόνια είναι το «Τα αστέρια κοιτάζουν τη γη» του Κρόνιν, αγαπημένος μου συγγραφέας τότε. Στο μυθιστόρημα αυτό ο Κρόνιν μιλάει για τη ζωή των ανθρακωρύχων, και στο τέλος του έργου τους αφήνει παγιδευμένους μέσα σε μια γαλαρία.

  Πώς είναι ένα ανθρακωρυχείο;

  Φυσικά μπορούσα να το φανταστώ, όμως μόνο στο περίπου. Κάπου 20 λεπτά της ταινίας του Έλμερ είναι γυρισμένα μέσα σε μια γαλαρία ανθρακωρυχείου. Βλέπουμε τις συνθήκες δουλειάς, ακούμε διευκρινήσεις, τι γίνεται όταν συμβεί ατύχημα. Συχνά υπάρχουν και θύματα, όπως τώρα. Ένα ντοκιμαντέρ δεν θα τα έδειχνε καλύτερα.

  Είδα επίσης και «τα κορίτσια της βιτρίνας» που υπάρχουν στην Ολλανδία. Διαλέγεις και παίρνεις, με την ώρα, με τη βραδιά, με το σαββατοκύριακο.

  Ο Λίνο Βεντούρα που τη γλίτωσε στο ατύχημα στο ανθρακωρυχείο θέλει να το διασκεδάσει. Ο φίλος του όμως τρόμαξε, τα παράτησε, θέλει να γυρίσει στον τόπο του στην Ιταλία. Εν τάξει όμως, θα καθίσει το σαββατοκύριακο να διασκεδάσει μαζί του. Θα πάρουν και δυο κορίτσια από τις βιτρίνες. Η μία είναι φίλη του Βεντούρα, η επιλογή έχει γίνει από πριν. Ο φίλος του θα βάλει στο μάτι την Μαρίνα Βλαντί, αλλά θα υπάρξουν κάμποσα κωλύματα μέχρι να βρεθεί μαζί της.

  Ρομαντική ταινία, θυμίζει το «Pretty woman». Δεν θα γυρίσει τελικά ο φίλος στην Ιταλία, θα μείνει στο ανθρακωρυχείο. Το Άμστερνταμ είναι δίπλα για να πετάγεται τα σαββατοκύριακα.