Εμίρ Κουστουρίτσα, Γκουέρνικα (1978)

Εμίρ Κουστουρίτσα, Γκουέρνικα (1978)

 

  Τελικά αποφάσισα να δω πακέτο τον Κουστουρίτσα. Αφορμή ήταν η ταινία «Luna Papa».

  Η «Guernica» (1978), ταινία μικρού μήκους, βασίζεται σε ένα διήγημα του Antonije Iskovic και είναι η διπλωματική εργασία του Εμίρ Κουστουρίτσα, η οποία βραβεύτηκε στο φεστιβάλ του Κάρλοβι Βάρι.

  Ο πατέρας με το γιο επισκέπτονται ένα μουσείο. Προπολεμικά. Σταματάνε μπροστά στη Γκουέρνικα. Ο γιος είναι εντυπωσιασμένος. Ο πατέρας του τού λέει: -Ο ζωγράφος είναι κάποιος που δεν φοβόταν το σκοτάδι. Όταν οι ναζί τον ρώτησαν αν αυτός ζωγράφισε τον πίνακα, εκείνος απάντησε: όχι, εσείς τον ζωγραφίσατε.

  Πρέπει να ξυπνήσουν νωρίς το γιο τους για να τον αποχαιρετήσουν.

  Μα γιατί φοράνε αυτή την κορδέλα στο μπράτσο;

  Είναι απαίτηση της λέσχης στην οποία έχουν εγγραφεί.

  Είναι εβραίοι, και οι εβραίοι έχουν ξεχωριστά χαρακτηριστικά, με κυριότερο τη μεγάλη και γαμψή μύτη, του λένε.

  Πηγαίνουν σε μια ιατρική υπηρεσία που θα τους εξετάσει. Επιβεβαιώνουν τα εβραίικα χαρακτηριστικά τους. -Έχεις γιο ή κόρη; -Γιο, απαντάει ο πατέρας. -Α, έτσι ε; Η γυναίκα σου μας είπε ότι δεν έχετε παιδί. Το ψέμα πληρώνεται. -Είναι το μόνο μας παιδί. -Όμως εβραιάκι.

  Ο επόμενος που εξετάζουν είναι βιολονίστας. Αγαπά τον Μέντελσον (εβραίος) αλλά περισσότερο αγαπά τον Βάγκνερ. Έχει την ψευδαίσθηση ότι θα τους συγκινήσει.

  Ο μικρός, στο σπίτι, μονολογεί. -Αφού δεν έχουν όλοι μεγάλη και γαμψή μύτη, καλύτερα να την κόψουμε σε όλους. Και πιάνει με ένα ξυράφι και κόβει όλες τις μύτες που βλέπει στις φωτογραφίες.

  Τα παιδιά, τα πιο αθώα θύματα του ναζισμού.   

  Την ταινία μπορείτε να τη δείτε στο youtube με ισπανικούς υπότιτλους