Από σήμερα στους κινηματογράφους, σε
επανέκδοση.
Πέντε χρόνια πέρασαν μέχρι να
γυρίσει η Ανιές Βαρντά (1928 - ) τη δεύτερη ταινία της, την «Κλεό από τις 5 έως
τις 7».
Η Κλεό έχει κάνει κάτι ιατρικές εξετάσεις.
Φοβάται πως έχει καρκίνο. Τις απαντήσεις, της είπε ο γιατρός, θα τις πάρει σε
δυο μέρες. Δηλαδή σήμερα, γύρω στις 7.
Η πλοκή διαδραματίζεται στο δίωρο
5 έως 7, ενώ η ταινία κρατάει μιάμιση ώρα, δηλαδή περίπου σαν αρχαία τραγωδία,
στην οποία η πλοκή διαδραματίζεται σε μια μέρα.
Είναι ανυπόμονη. Πάει σε μια
καφετζού στις πέντε. Της ρίχνει τα χαρτιά. Δεν είναι ενθαρρυντικά αυτά που
βλέπει, αλλά προσπαθεί όσο μπορεί να της το κρύψει. Αυτή καταλαβαίνει. Φεύγει
απελπισμένη.
Σε ένα καφέ θα συναντήσει την
υπηρέτριά της. Νοιώθει δυστυχισμένη, βάζει τα κλάματα. Θα βγει μαζί της για ένα
shopping therapy. Παίρνουν ταξί για την επιστροφή. Στο ραδιόφωνο ακούνε ειδήσεις. Ανάμεσα
σ’ αυτές είναι και ειδήσεις για την Αλγερία, που ο εθνικοαπελευθερωτικός της
αγώνας βρίσκεται σε εξέλιξη. Φτάνοντας σπίτι θα έλθει να την επισκεφτεί ο
αγαπημένος της, που δεν φαίνεται να την πολυαγαπά. Στη συνέχεια έρχονται ο
στιχουργός και ο μουσικός με τους οποίους συνεργάζεται (είναι τραγουδίστρια,
έχει βγάλει και τρία δισκάκια των 45 στροφών). Είναι αγχωμένη περιμένοντας τα
δυσάρεστα, τα βάζει μαζί τους, είσαι ένα παραχαϊδεμένο κορίτσι, της λένε.
Θα ξεχυθεί μόνη στους δρόμους σε
μια μίνι οδύσσεια. Θα συναντήσει έναν performer που
καταπίνει βατράχια και μετά τα ξερνάει ζωντανά. Συνεχίζει την άσκοπη
περιδιάβασή της με την κάμερα να καταγράφει ντοκιμαντερίστικα πρόσωπα και
σκηνές που βλέπει στο δρόμο, που αναρωτήθηκα αν είναι όλες στημένες.
Τελικά θα συναντήσει στο πάρκο
ένα στρατιώτη, επεισόδιο που καταλαμβάνει ένα μεγάλο μέρος της ταινίας, το
τέλος της. Είναι με άδεια, θα επιστρέψει στη μονάδα του στο Αλγέρι. Η συζήτηση
που έχει μαζί του θα της αναπτερώσει το ηθικό. Φλερτάρουν. Νοιώθει χαρούμενη. Η
έγνοια της για τα αποτελέσματα σχεδόν έχει φύγει από το μυαλό της.
Θα τα πάρει, αλλά δεν θα σας
πούμε ποια είναι.
Εξαιρετική ταινία, μην τη χάσετε.
No comments:
Post a Comment