Book review, movie criticism

Tuesday, September 18, 2018

Jean-Pierre Melville, Le samourai (Ο δολοφόνος με το αγγελικό πρόσωπο, 1967)


Jean-Pierre Melville, Le samourai (Ο δολοφόνος με το αγγελικό πρόσωπο, 1967)


  Σε επανέκδοση, εξακολουθεί να παίζεται στους κινηματογράφους.
  Άσχετος ο γαλλικός τίτλος. Βέβαια ο σκηνοθέτης προσπαθεί να τον δικαιολογήσει παραθέτοντας στην αρχή ένα απόσπασμα από το «Bushido» (το βιβλίο των σαμουράι): «Δεν υπάρχει μεγαλύτερη μοναξιά από αυτή του σαμουράι, εκτός ίσως από του τίγρη στη ζούγκλα».
  Υπάρχει μεγαλύτερη μοναξιά (εδώ κάνει λάθος το «Bushido»), αυτή του ronin, του σαμουράι που έχει χάσει το αφεντικό του.
  Αλλά είναι όντως μοναχικός ο Αλέν Ντελόν;
  Έχει μια φιλενάδα, αν και τη βλέπει αραιά και πού.
  Ο ελληνικός τίτλος είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα. Όμως δολοφόνος είναι και αυτός που σκοτώνει τη γυναίκα του. Όχι, ο Ντελόν δεν είναι τέτοιος, είναι επαγγελματίας δολοφόνος, δηλαδή εκτελεστής.
  Στην τελευταία του αποστολή κάτι πάει στραβά. Η αστυνομία τον συλλαμβάνει μαζί με άλλους υπόπτους. Τελικά είναι ο βασικός ύποπτος, και τον παρακολουθούν.
  Όμως είναι και αυτοί που τον πλήρωσαν για την εκτέλεση. Νομίζουν ότι η αστυνομία τον άφησε εξεπίτηδες ελεύθερο, για να έλθουν στα ίχνη τους. Και επειδή αυτά τα ίχνη τα φοβούνται αποφασίζουν να τον σκοτώσουν.
  Ο Ντελόν θα γλιτώσει. Και θα ψάξει να βρει τον εντολοδόχο, παρόλο που αυτός αναγνωρίζει το λάθος του και με τον αγγελιοφόρο του του αναθέτει μια νέα αποστολή: να σκοτώσει εκείνη που του έδωσε σχετικές πληροφορίες.
  Το τέλος είναι μεγαλειώδες.
  Ατμοσφαιρικό έργο, εξαιρετικός ο Ντελόν, εξαιρετικός βέβαια και ο σκηνοθέτης που επίσης παίζεται ακόμη σε επανέκδοση η ταινία του «Ο κόκκινος κύκλος», πάλι με τον Ντελόν σε πρωταγωνιστικό ρόλο.  
 

No comments: