Book review, movie criticism

Wednesday, September 19, 2018

Γλωσσομάθεια


Γλωσσομάθεια

  Νομίζω ότι έλυσα το πρόβλημα με τις ταχυπαλμίες μου, με τρεις τρόπους: μείωσα το φαγητό, έκοψα τον καφέ και περπατάω τώρα αντί για μισή ώρα 3-4 φορές την εβδομάδα, για μια ώρα, τουλάχιστον έξι φορές.
Επιστρέφοντας από την Κρήτη ξανασυναντάω στο παρκάκι που περπατάω μια γυναίκα που περπατάει και αυτή. Είναι μουσουλμάνα, ντυμένη με την τυπική ενδυμασία των μουσουλμάνων γυναικών: παντελόνα, μακρύ φόρεμα και τσαντόρ.
Συναντιόμαστε κάθε πρωί. Αυτή πηγαίνει δεξιόστροφα, εγώ αριστερόστροφα. Εγώ, αν είναι πολύ πρωί, πηγαίνω γύρω γύρω στο χώρο με τις κούνιες, αγναντεύοντας στο βάθος την ακρόπολη και στο βάθος βάθος τη θάλασσα. Αν είναι πιο αργά και έχει ήλιο πηγαίνω γύρω γύρω στο Π από την είσοδο όπου υπάρχουν δένδρα και ενδιάμεσα, όχι μόνο στις άκρες, με αρκετή σκιά.
Σήμερα οποία έκπληξη!!! Μου είπε καλημέρα. Ανταπόδωσα τον χαιρετισμό της. Στην επόμενη στροφή που τη συνάντησα τη σταμάτησα και τη ρώτησα από πού είναι, στα αγγλικά. Μου απάντησε ακατάσχετα σε μια γλώσσα που δεν καταλάβαινα, δείχνοντάς μου την καρδιά της. Προφανώς έχει κάποιο καρδιολογικό πρόβλημα, και η συμβουλή που δίνουν οι γιατροί, σε καρδιοπαθείς και μη, είναι το περπάτημα. Παρεμπιπτόντως να αναφέρω ένα από τα αποφθέγματά μου: καλύτερα να περπατάς πριν το έμφραγμα παρά μετά το έμφραγμα.
Ανάμεσα στα λεγόμενά της νόμισα ότι διέκρινα τη λέξη farsi. Τη ρωτάω: «Ιράν;». «Αφγανιστάν» μου απαντάει.
Μου έδειξε ξανά την καρδιά της και τη μέση της για να μου πει ότι εκεί έχει πρόβλημα. Της έδειξα κι εγώ την καρδιά μου, τη μέση μου και τα γόνατά μου. Της έδειξα το ρολόι μου κάνοντας ένα γύρο με τον δείκτη μου στις ώρες, για να της δώσω να καταλάβει ότι περπατάω μια ώρα. Φάνηκε να κατάλαβε. Αυτή πρέπει να περπατάει περισσότερο, γιατί κάποιες φορές που τη βρίσκω εκεί εξακολουθεί να περπατάει όταν εγώ φεύγω. Κρίμα να μη ξέρω τη γλώσσα της για να μπορούμε να συζητήσουμε. Και βέβαια δεν σκοπεύω να τη μάθω, οι οκτώ που ξέρω μου φτάνουν. Δηλαδή οι δέκα, μια και από το καλοκαίρι προστέθηκαν τα μακέντονσκι και η εσπεράντο.
Φεύγοντας της είπα «Γεια» όταν την συνάντησα, σηκώνοντας το χέρι μου σε χαιρετισμό. Σήκωσε κι αυτή το χέρι της χαμογελώντας μου.
Και τώρα το ανέκδοτο.
Ένα ζευγάρι ανωγειανών κάθονται στο κατώφλι του σπιτιού τους. Περνάει ένας τουρίστας και θέλει να τους πιάσει κουβέντα. Ντου γιου σπικ ίνγκλις; Ο ανωγειανός κουνάει αρνητικά το κεφάλι του. Παρλεβού φρανσέ; Σπρέχεν ζιι ντόιτς; Χάμπλα εσπανιόλ; Πάρλι ιταλιάνο; Σε κάθε ερώτησή του ο ανωγειανός κουνούσε αρνητικά το κεφάλι του. Κούνησε κι αυτός απογοητευμένος το δικό του και έφυγε.
-Να, βλάκα, τον σκουντάει η γυναίκα του στον ώμο και αυτός κόντεψε να πέσει από την άλλη πλευρά. Αν είχες μάθει μια ξένη γλώσσα θα μπορούσαμε να συνεννοηθούμε.
-Γιατί, αυτός που ήξερε τόσες συνεννοήθηκε;
19-9-2018

Και η σύμπτωση: δέκα λεπτά αργότερα το είδα στα mail μου. Τα θεραπευτικά αποτελέσματα του βαδίσματος.

No comments: