Tsui Hark, Green Snake (青蛇,1993)

Tsui Hark, Green Snake (青蛇,1993)

 

  Μετά τον «Μάγο και το άσπρο φίδι» το «Πράσινο φίδι» είναι η έβδομη ταινία που βλέπω με θέμα τον γνωστό κινέζικο μύθο του άσπρου φιδιού.

  Υψηλή βαθμολογία (7,2) στο IMDb, μεταφορά του ομώνυμου μυθιστορήματος της Βίβιαν Λι, της οποίας είχα διαβάσει το «Αντίο παλλακίδα μου», νόμιζα ότι θα μου άρεσε περισσότερο, όμως διαψεύστηκα. Ίσως γιατί αυτές οι εντυπωσιακές συγκρούσεις που γίνονται εφικτές με την ψηφιακή τεχνολογία δεν με συγκινούν, προτιμώ τις απλές, στρωτές, χωρίς ασάφειες αφηγήσεις. Είχε όμως ενδιαφέρον γιατί εστιάζει στο πράσινο φίδι, την αδελφή του άσπρου φιδιού. Θέλει να ζήσει και αυτή τον έρωτα όπως η αδελφή της. Δοκιμάζει με τον Σου Σιάν, την προλαβαίνει όμως το άσπρο φίδι.

  Μια ακόμη διαφορά: το άσπρο φίδι και το πράσινο φίδι, και οι όμοιοί τους, δεν είναι δαίμονες αλλά πνεύματα, που προσπαθούν να αυτοβελτιωθούν ώστε να μπορέσουν να πάρουν ανθρώπινη μορφή. Ο καλόγερος Φα Χάι συνειδητοποιεί ότι δεν είναι κακά πνεύματα, έσωσαν μια γυναίκα που γέννησε μέσα σε μια καταιγίδα. Και ο ίδιος δεν είναι άτρωτος από τα ανθρώπινα αισθήματα, αφού σε μια «μονομαχία» με το πράσινο φίδι νιώθει να μαγεύεται από την ομορφιά της. Νικημένος, την αφήνει να φύγει.

  Φυλακίζει και αυτός τον Σου Σιάν, παρά τις διαμαρτυρίες του, στο μοναστήρι. Οι αδελφές τον ζητούν πίσω, αυτός αρνείται να τον δώσει. Προσπαθούν να τον ελευθερώσουν δημιουργώντας το γνωστό τσουνάμι. Ο Φα Χάι υψώνει το μοναστήρι πάνω από το νερό. Στο μεταξύ το πράσινο φίδι, από την προσπάθεια, δεν μπορεί πια να ελέγξει το νερό που χύνεται ακράτητο στα χωριά και πνίγει χωρικούς. Πολλοί μοναχοί επίσης πνίγονται. Φα Χάι, πιστεύεις ότι δεν είσαι ένοχος γι’ αυτό;

  Δεν θα γινόταν αυτός ο χαλασμός αν τους είχε δώσει πίσω τον Σου Σιάν.

  Το άσπρο φίδι γεννάει ένα μωρό. Έκπληκτος ο Φα Χάι βλέπει την ανθρώπινη μορφή του. Το αρπάζει πριν καταπιούν το άσπρο φίδι τα κύματα και την πνίξουν, σώζοντάς το.

  Δίνει τον Σου Σιάν στο πράσινο φίδι. Αυτή τον σκοτώνει ώστε να βρεθεί με την αδελφή της στην άλλη ζωή, ένα τέλος που είδαμε και σε κάποιες από τις προηγούμενες ταινίες.

  Θα μπορούσαμε να διαβάσουμε το μυθιστόρημα της Βίβιαν Λι σαν καταδίκη του θρησκευτικού φονταμενταλισμού.