Feng Xiaogang, Only cloud knows (只有芸知道, 2019)

 Feng Xiaogang, Only cloud knows (只有芸知道, 2019)

 

  Μάλλον γράφει λάθος τον τίτλο η βικιπαίδεια, τόσο η αγγλική στη βιογραφία του σκηνοθέτη (δεν υπάρχει ειδικό λήμμα για την ταινία) όσο και η κινέζικη. Γράφει 芸, που σημαίνει απήγανος (αρωματικό φυτό), και όχι 云.yun,που θα πει σύννεφο.  

 Τελικά δεν ήταν λάθος. Απλά η αγγλική μετάφραση έκανε λογοπαίγνιο, και ήταν το καλύτερο που μπορούσε να κάνει. 芸 είναι το όνομά της.

  Πρόκειται για ένα love story που διαδραματίζεται στη Νέα Ζηλανδία. Το ερωτευμένο ζευγάρι είναι ο Dongfeng και η Luo Yun. Όμως και οι δυο έχουν ένα αγγλικό όνομα, Simon και Jennifer.

  Ένα τέτοιο όνομα είχε και η δασκάλα μου στον Σύνδεσμο Φιλίας Ελλάδας-Κίνας: Helen.

  Ο πατέρας της, μας είπε, ήταν ερυθροφρουρός. Σήμερα τους αποκαλούν «η χαμένη γενιά». Παράτησαν τα βιβλία τους για να κυνηγήσουν τους αστούς, στην Πολιτιστική Επανάσταση.

  Έχουν ανοίξει ένα εστιατόριο.

  Η Melinda ψάχνει για δουλειά.

  Ευχαρίστως να την προσλάβουν.

  Δεν υπάρχει τίποτα το πονηρό σ’ αυτό το τρίο, όπως θα συνέβαινε σε μια δυτική ταινία. Είναι μια αγαπημένη φίλη που στο τέλος θα της αφήσουν το εστιατόριο έναντι μικρής αμοιβής.

  Προστίθεται όμως και ένα σκυλί. Το υπεραγαπάνε όλοι. Όμως το σκυλί παθαίνει καρκίνο του πρωκτού, είναι καταδικασμένο.

  Τυχερά τα σκυλιά!!!

  Σ’ αυτά, για να μην υποφέρουν, τους κάνουν ευθανασία.

  Είναι απαρηγόρητοι.

  Το έζησε η φίλη μου η Νία, πρόσφατα, με τη Λάρα.

  Σκάβουν τάφο και θάβουν τις στάχτες του.

  Η Jennifer έχει κι αυτή καρκίνο, και κάποια στιγμή θα καταλήξει. Ο Simon είναι απαρηγόρητος.

  Της είχε υποσχεθεί ότι θα πάνε να δούνε γαλάζιες φάλαινες.

  Δεν πρόλαβαν να πάνε.

  Αφηγείται την ιστορία στον καπετάνιο του σκάφους που τον πηγαίνει πίσω στην περιοχή που είχαν το εστιατόριο. Βλέπει την Jennifer. Ο ίδιος όλο αυτό τον καιρό δούλευε ως αστυνομικός.

  Θα πάει να δει μόνος του τις φάλαινες, για χατίρι της.

  Πολύ συγκινητικό love story, πολύ μου άρεσε.

  Και είπα να ξαναδώ το «Love story».

  Ξεχνάω.

  Το είχα ξαναδεί μόλις πριν πέντε χρόνια. Το κίνητρο ήταν ότι μόλις είχα δει την «Ιστορία του Αμπού», που έχει το ίδιο μοτίβο: Ο θάνατος που χωρίζει το ερωτευμένο ζευγάρι.

  Στην ανάρτησή μου στο «Love story» δεν έγραψα ότι υπάρχει και το άλλο μοτίβο: της σταχτοπούτας, που το ξαναείδαμε πρόσφατα στο «Pretty woman».

  Η προηγούμενη ταινία που είδαμε ήταν τo «Youth» (2017).