Callum Burn, Battle over Brittain (2023)

 Callum Burn, Battle over Brittain (2023)

 

  Μου αρέσουν τα πολεμικά έργα, ιδιαίτερα όταν έχουν αερομαχίες. Το 4 που έχει η ταινία στο IMDb δεν με πτόησε καθόλου.

  Το σμήνος Β αποτελείται από τέσσερις πιλότους και τον σμηναγό τους. Βρίσκονται σε ένα μικρό αεροδρόμιο. Σ’ αυτό υπάρχουν τέσσερα spitfire και μια καμπίνα, όπου μένουν. Όταν ειδοποιούνται ότι έχουν εμφανιστεί γερμανικά βομβαρδιστικά τρέχουν να τα καταρρίψουν. Καταρρίπτουν αρκετά, όμως κατά διαστήματα καταρρίπτεται και ένας από αυτούς. Έρχεται ένας αντικαταστάτης, μετά δύο. Τους έστειλαν «στην πρώτη γραμμή» μετά από μια βασική εκπαίδευση. Έχουν ελάχιστες ώρες στον αέρα. -Μην ανησυχείτε, εδώ θα τις αυξήσετε γρήγορα, τους λέει ο σμηναγός τους. 

  Έρχεται ένα spitfire. Στο πιλοτήριο είναι μια γυναίκα. Είναι η φιλενάδα ενός από τους τέσσερις.

  Ανάμεσά τους βρίσκεται και ένας που κάνει του κεφαλιού του, ο σμηναγός τον επιπλήττει. Όμως δεν είναι κακός, όπως θα φανεί στη συνέχεια.

  Στο τελευταίο επεισόδιο από τα τέσσερα spitfires θα επιστρέψει μόνο ένα. Τα άλλα τρία έχουν καταρριφθεί. Ο πιλότος του πηγαίνει στην καμπίνα και με πόνο βλέπει ότι δεν υπάρχει κανένας άλλος.

  Οι αερομαχίες σίγουρα έγιναν ψηφιακά.

  Μου θύμισε ιρανική πολεμική ταινία, όπου δεν εξυμνούνται τόσο οι νίκες όσο οι μάρτυρες, κάτι για το οποίο δεν μας έχει συνηθίσει ο δυτικός κινηματογράφος. Η ταινία δεν είναι αριστούργημα, αλλά η τόσο χαμηλή βαθμολογία της μάλλον οφείλεται και σ’ αυτό. 

  Χάρη στην αυτοθυσία αυτών των πιλοτών ο Χίτλερ παραιτήθηκε από τη φιλοδοξία να κυριαρχήσει η Luftwaffe στον βρετανικό ουρανό. Διαβάζουμε στα γράμματα τέλους ότι 500 πιλότοι έχασαν τη ζωή τους ενώ καταρρίφθηκαν 1000 αεροπλάνα (φαντάζομαι στο περίπου αυτό) πριν αποθαρρυνθεί ο Χίτλερ.

  Παρά λίγο να το ξεχάσω, η ταινία ξεκινάει και τελειώνει με ντοκιμαντερίστικα πλάνα.