Jia Zhangke, Άγριες πληγές (风流一代, 2024)

 Jia Zhangke, Άγριες πληγές (风流一代, 2024)

 

  Από σήμερα στους κινηματογράφους.

  Ας ξεκινήσουμε με τον τίτλο.

  Η βικιπαίδεια μου βγάζει τη μετάφραση που βγάζει και το translate.google.com, ρομαντική γενιά. Όμως το njstar, ο κινέζικος κειμενογράφος μου, μεταφράζει το Φενγκ Λιου ως distinguished and admirable. Talented in letters and unconventional in life style. Dissolute. Loose.

  Νομίζω σαν καλύτερη μετάφραση θα ήταν «Μια ξεχωριστή γενιά».

  Τον Jia Zhangke, σκηνοθέτη της έκτης γενιάς, τον έχω δει πακέτο, είναι ένας σκηνοθέτης που μου αρέσει πολύ. Η προτελευταία ταινία του που είδα είναι το ντοκιμαντέρ «Swimming till the sea turns blue» (2020).  

  Ο βικιπαίδεια παρέχει χρήσιμες πληροφορίες για την ταινία.

  Αποτελείται από πλάνα που γυρίστηκαν κατά τη διάρκεια 22 χρόνων, κάποια από τα οποία βρίσκονται σε προηγούμενες ταινίες του Jia Zhangke. Η πρωταγωνίστρια Zhao Tao είναι γυναίκα του.

  Ούτε το στόρι ούτε το φόντο υποχωρούν το ένα μπροστά στο άλλο.

  Το στόρι είναι η αναζήτηση του αγαπημένου. Την άφησε για μια καλύτερη τύχη σε μια άλλη επαρχία. Όταν θα τακτοποιούνταν, θα την καλούσε.

  Το είχαμε δει από πριν, δεν την πολυπάει. Μάλλον ευκαιρία ζητούσε να τη παρατήσει.

  Δεν απαντάει στα μηνύματά της.

  Αυτή τρέχει και ψάχνει να τον βρει.

  Τελικά τον βρίσκει, με κάποιον εκβιασμό (δεν θα τον μαρτυρήσουμε).

  Μια quasi αγγελοπουλική μούγκα που επισημάναμε και σε άλλες ταινίες του εδώ φτάνει στο έσχατο όριο.

  Δεν τους βλέπουμε να μιλάνε κατά τη συνάντησή τους. Σε μεσότιτλους διαβάζουμε, σε τρία πλάνα. Εμείς… χωρίζουμε… έτσι αποφάσισα.

  Προφανώς δική του η απόφαση. Αυτή ή την άκουσε ή τη μαντεύει.

  Σηκώνεται και φεύγει.

  Η ιστορία ξεκινάει το 2001. Η Τσιάο Τσιάο, κατά την αναζήτησή του, θα πέσει πάνω σε διάφορους. Κάποιοι θα επιχειρήσουν να τη ληστέψουν. Ένας άλλος έχει ύποπτα σχέδια.

  Ο Μπιν κάνει μια κομπίνα με μια συνένοχο.

  Η Κίνα του καπιταλισμού και της παγκοσμιοποίησης.

  Βλέπουμε τη μετεγκατάσταση ολόκληρων χωριών για τη δημιουργία του υδροϋλεκτρικού φράγματος των τριών φαραγγιών, το μεγαλύτερο στον κόσμο. Τα σπίτια κατεδαφίζονται. Στα ερείπια βλέπουμε αντικείμενα που ξέχασαν να πάρουν οι ιδιοκτήτες τους: μια κούκλα, μια φωτογραφία…

  Και πηγαίνουμε 21 χρόνια μετά, την εποχή της πανδημίας.

  Όλοι φοράνε μάσκα.

  Όμως θα αναγνωριστούν.

  Βρίσκονται στη γενέθλια πόλη τους.

  Ποια θα είναι η σχέση τους;

  Ας μην το μαρτυρήσουμε.

  6,6 η βαθμολογία της.

  Μου αρέσει ο Τζια Τζανγκ Κε, όμως περισσότερο μου αρέσουν οι σκηνοθέτες της πέμπτης γενιάς, στην οποία ανήκω και εγώ. Ο Τζια Τζανγκ Κε γεννήθηκε το 1970. Ο Τζανγκ Γιμόου όμως γεννήθηκε το 1950 (σειρά) και ο Τσεν Κάιγκε το 1952. Μπορεί οι σκηνοθέτες της έκτης γενιάς να πιάνουν τον παλμό της σύγχρονης Κίνας, με τον καπιταλισμό να θριαμβεύει και τις διαπροσωπικές σχέσεις να περνάνε κρίση όπως ακριβώς και στη Δύση, όμως οι σκηνοθέτες της πέμπτης γενιάς είναι πιο «κινηματογραφικοί». Έχοντας την κρατική χρηματοδότηση γυρίζουν ταινίες bien faits, ενώ οι σκηνοθέτες της έκτης γενιάς, εν πολλοίς κριτικοί απέναντι στο καθεστώς, γυρίζουν ταινίες χαμηλού προϋπολογισμού. Έξι ολόκληρα χρόνια χωρίζουν την προτελευταία του ταινία μυθοπλασίας, τις «Στάχτες μιας αγάπης», από την τελευταία, που προβάλλεται από σήμερα στους κινηματογράφους, με παρέμβλητο το ντοκιμαντέρ «Swimming till the sea turns blue» (2020). Ο Zhang Yimou και ο Chen Kaige αντίθετα γυρίζουν μια ταινία κάθε χρόνο.