Γιώργος Παπακώστας, Το φτωχόπαιδο (1965)

 Γιώργος Παπακώστας, Το φτωχόπαιδο (1965)

 

  Το κίνητρο για να δω την ταινία ήταν μια ανάρτηση στο facebook. Η κοπέλα με τα θλιμμένα μάτια, η Μέμα Σταθοπούλου. Είχε πεθάνει στα 57 της χρόνια, από καρκίνο. Βέβαια, περίμενα να έλθει η ευκαιρία.

  Ήλθε χθες βράδυ.

  Ήμουν πολύ κουρασμένος για να δω ταινία με υπότιτλους.

  Ήταν η μια από τις τρεις πιο ωραίες κοπέλες που μου άρεσαν στις ταινίες που έβλεπα μαθητής στο σινέ-Αστέρια, τον θερινό κινηματογράφο του χωριού μου. Οι άλλες δυο ήταν, φυσικά η Βουγιουκλάκη, που πέθανε και αυτή στα 61 της από καρκίνο, όμως ο θάνατος ο δικός της ήταν είδηση. Η άλλη ήταν η Νόρα Βαλσάμη. Είδα πριν πέντε χρόνια μια ταινία της, «Τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι», που σκηνοθέτησε ο άντρας της, ο Ερρίκος Ανδρέου.

  Βέβαια η ταινία δεν είναι κανένα αριστούργημα, 5,3 η βαθμολογία της, όμως εμένα με γέμισε με αναμνήσεις.

  Πλούσιοι επτώχευσαν και επείνασαν…

  Φτωχοί επλούτισαν και εχόρτασαν.

  Πλούσια αυτή, όταν πέθανε ο πατέρας της αποδείχτηκε ότι ήταν καταχρεωμένος.

  Αυτός, φτωχόπαιδο, γιος της πλύστρας τους, μαζί παίζανε παιδιά και κάποια στιγμή άρχισε να την αγαπάει, έγινε πλούσιος.

  Φαίνεται ότι υπήρχαν ακόμη τζάκια. Τι κι αν φτώχυναν; Δεν θα έπαιρνε ποτέ το γιο της πλύστρας τους. Είναι ερωτευμένη με κάποιον, ο οποίος όπως αποδείχτηκε αργότερα ήταν προικοθήρας, και που θα την κάνει όταν ανακαλύπτει την οικογενειακή τους κατάσταση.

  Απελπισμένη η Μέμα θα δεχθεί να παντρευτεί τον Θάνο Λειβαδίτη.

  Όμως δεν τον αγαπάει, νιώθει φρικτά.

  «Δεν μπορείς να καταλάβεις πόσο φρικτό είναι να ζεις με έναν άντρα που δεν τον αγαπάς. Όμως σιγά σιγά συνηθίζεις».

  Αληθινό αυτό, δεν θέλω να γράψω περισσότερα.

  Όχι, δεν τον συνήθισε. Αυτός αγανάκτησε. Ο γάμος τους έμεινε λευκός. Όμως όταν είδε πόσο τη φρόντισε σε μια αρρώστια της άρχισε να συγκινείται.

  Υπάρχει και συνέχεια.

  Ο άλλος (Βασίλης Μαυρομάτης), που θα παντρευόταν μια πλούσια η οποία δεν τον αγαπούσε, κατ’ απαίτηση του πατέρα της γιατί αυτός ήταν από τζάκι, δεν την παντρεύτηκε τελικά. Και νοστάλγησε τη Μέμα. Τη βρίσκει στον κήπο. Της κάνει πρόταση. Αυτή αρνείται. Την αρπάζει με το ζόρι. Αυτή φωνάζει βοήθεια. Έρχεται ο Θάνος, παλεύουν, δυο άντρες για ένα θηλυκό, γνωστό το μοτίβο, τελικά τον εξουδετερώνει. Όμως αυτός σηκώνεται από κάτω όπου ήταν πεσμένος, βρίσκει ένα κουτσούρι και πλησιάζει ύπουλα από πίσω. Πάει να το κατεβάσει στο κεφάλι του, όμως πέφτει πάνω στο κεφάλι της Μέμας.

  Και πάλι τη φροντίζει.

  Το αποτέλεσμα;

  Τον ερωτεύτηκε.

  Μου θύμισε την ταινία όπου παίζει η Marion Cotillard, μια άλλη ωραία, που προβλήθηκε με τον τίτλο «Όλα όσα αγαπήσαμε» (σε ευχαριστώ chatgpt, δεν μπορούσα να θυμηθώ ποια ήταν), όπου βλέπουμε μια όμοια περίπτωση, να ερωτεύεται τελικά τον άντρα της.

  Οι επόμενες ταινίες που θα δω θα είναι το «Ένα νερό κυρά Βαγγελιό» που προβλήθηκε το 1959, η πρώτη ταινία που είδα στη ζωή μου, ένα χρόνο μετά, αφότου άνοιξε ο κινηματογράφος του χωριού μου (1958), και η «Κρυστάλλω», μια ταινία που είδα σχεδόν αμέσως μετά και μου άρεσε πολύ.