Gilles Lellouche, Ραγισμένες καρδιές (L’ amour ouf, 2024)

 Gilles Lellouche, Ραγισμένες καρδιές (L’ amour ouf, 2024)

 

  Από σήμερα στους κινηματογράφους

  Crime, drama, romance, χαρακτηρίζει την ταινία το IMDb.

  Στο crime το τέλος είναι δεδομένο, οι κακοί θα πληρώσουν.

  Και στο romance το τέλος είναι δεδομένο, το happy end, η ευόδωση του έρωτα παρά τις δυσκολίες και τα εμπόδια.

  Ο συνδυασμός όμως και των δύο είναι που κάνει το drama, στο οποίο το τέλος δεν είναι καθόλου δεδομένο.

  Βλέπουμε πάλι το μοτίβο του σταχτοπούτου, που το συναντάμε ήδη από τον Ερωτόκριτο.

  Αυτός, από φτωχή εργατική οικογένεια.

  Αυτή, από άνω μεσοαστική τάξη, όπως λέει η βικιπαίδεια.

  Είναι δυνατόν να στεριώσει ένας τέτοιος δεσμός;

  Δεν θέλω να ξαναμιλήσω για τα «είδωλα» του Francis Bacon, μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα εδώ.

  Απλώς θα μιλήσω για ένα είδωλο, την τάση γενίκευσης.

  Αυτός, από φτωχή εργατική οικογένεια, θα πέσει στην παραβατικότητα.

  Μήπως τα περισσότερα παιδιά από την εργατική τάξη είναι καταδικασμένα να πέσουν στην παραβατικότητα;

  Θα καταδικαστεί σε δώδεκα χρόνια φυλακή.

  Και πηγαίνουμε στο δεύτερο χρόνο της πλοκής, όπου στο ρόλο της κοπέλας είναι τώρα η Αντέλ Εξαρχόπουλος.

  Είναι παντρεμένη, αλλά τον αγαπάει ακόμη.

  Τελικά;

  Α, όλα κι όλα, εγώ σαν τον Ποκοπίκο είμαι τάφος στα μυστικά. Το μόνο που μπορώ να σας πω είναι ότι δεν δίνει σωστή περίληψη η βικιπαίδεια, κάνει λάθος ως προς το τέλος.