Pedro Almodovar, Το διπλανό δωμάτιο (La habitación de al lado, 2024)
Προβάλλεται ξανά.
Μεγάλος ο Αλμοδόβαρ, από τις πρώτες σκηνές με
καθήλωσε η ταινία.
Η Julian Moore είναι συγγραφέας. Μια παλιά της φίλη, κολλητή,
πολεμική ανταποκρίτρια, έρχεται κατά την υπογραφή του καινούριου της βιβλίου.
Και ξαναθερμαίνεται η παλιά τους σχέση.
Σε λίγο μπαίνουμε και στο θέμα της ταινίας,
που είναι η διαχείριση του επερχόμενου θανάτου.
Έχει κουραστεί να κάνει χημειοθεραπείες, η
τελευταία δεν ήταν και τόσο επιτυχημένη, της έχει μείνει λίγος χρόνος ζωής, δεν
θέλει να περιμένει, θέλει να δώσει η ίδια τέρμα στη ζωή της.
Στο διαδίκτυο βρίσκει ένα χάπι.
Χάπι ευθανασίας.
Όμως δεν θέλει να πεθάνει μόνη, θέλει να έχει
κάποιο στο πλάι της.
Νοικιάζει ένα διαμέρισμα σε μια ειδυλλιακή
περιοχή, και παρακαλεί την Julian να έλθει μαζί της. Θα μένει στο διπλανό
δωμάτιο.
Η ίδια θα αφήνει την πόρτα του δωματίου της ανοικτή.
Αν κάποιο πρωινό τη βρει κλειστή, σημαίνει ότι έχει «φύγει».
Έχω δει και άλλες ταινίες που έχουν σαν θέμα
την διαχείριση του επερχόμενου θανάτου, όμως η μόνη που μου έρχεται στο μυαλό
είναι η «Τρούμαν».
Και μια ατάκα από την ταινία: «Το σεξ είναι ο
καλύτερος τρόπος για να διώξεις τις σκέψεις του θανάτου».
Από τη συζήτηση με έναν γκόμενο που είχαν
διαδοχικά.
«-Κακό είναι να βάζεις τέλος
στη ζωή σου με αξιοπρέπεια;
-Θα το επιτρέψουν, μόλις
καταρρεύσει το σύστημα υγείας».
Εμείς οι Έλληνες μπορούμε να ελπίζουμε.
No comments:
Post a Comment