Chen Kaige, King of children (孩子王,1987)

 Chen Kaige, King of children (孩子王,1987)

 

  Το έχω ξαναγράψει ότι συχνά οι σκηνοθέτες αυτοβιογραφούνται με τις ταινίες τους, όπως κάνω κι εγώ συχνά με τις κριτικές μου. Στο νου μου έρχεται η Naomi Kawase την οποία βλέπω πακέτο.

  Ερυθροφρουρός στα νιάτα του, αποκήρυξε τον πατέρα του, κάτι για το οποίο αργότερα μετάνιωσε.

  Διαβάζοντας το βιογραφικό του βλέπω ότι στην επαρχία δεν πήγαιναν μόνο αντιδραστικοί αστοί αλλά και νέοι, οι οποίοι είτε πήγαιναν εθελοντικά είτε εξαναγκάζονταν. Έτσι πήγε και ο Τσεν το 1969, όμως, δεκαεπτάρης καθώς ήταν, έπρεπε να κάνει τη στρατιωτική του θητεία και έτσι κάποια στιγμή πήγε στρατιώτης. Απολύθηκε το 1975 και γύρισε στο Πεκίνο, όπου εργάσθηκε ως εργάτης στο Beijing Film Printing Factory.

  Τα υπόλοιπα στη βικιπαίδεια.

  Ο νεαρός στάλθηκε να εργαστεί σαν δάσκαλος σε μια φτωχή αγροτική περιοχή της επαρχίας Γιουνάν. Ουσιαστικά το σχολείο είναι μια καλύβα. Τα παιδιά δεν έχουν βιβλία, δεν υπάρχουν βιβλία. Γράφει στον πίνακα από το δικό του για να το αντιγράψουν.

  Υπογραμμίστε μου τις λέξεις που δεν ξέρετε.

  Τα παιδιά υπογραμμίζουν.

  Αυτός εξηγεί.

  Μα πώς θα μάθουν λέξεις χωρίς λεξικό;

  Μόνο ένα λεξικό υπάρχει.

  Ένας μαθητής θα το αντιγράψει.

  Συγκινητική η έκθεση ενός μαθητή για τον πατέρα του. Γράφει ανάμεσα στα άλλα:

  «Αλλά ο πατέρας μου είπε [είναι δυνατός, κάνει χειρωνακτική δουλειά], ο Wang Fu [ο γιος του] είναι δυνατότερος από μένα γιατί μπορεί και διαβάζει».

  Η γνώση είναι δύναμη.

  Το να μπορείς να διαβάζεις εκείνα τα χρόνια που το ποσοστό αναλφαβητισμού ήταν μεγάλο, ήταν επίσης δύναμη.

  Δεν διδάσκει σύμφωνα με το αναλυτικό πρόγραμμα, διδάσκει αυτά που νομίζει ότι πρέπει να μάθουν τα παιδιά.

  Σκληρές οι συνθήκες ζωής στην επαρχία, ιδιαίτερα η αγροτική ζωή.

  Στο τέλος της ταινίας τον βλέπουμε, μετά από επτά χρόνια, να φεύγει.

  Μου θύμισε μια άλλη ταινία, αλλά δεν μπορούσα να θυμηθώ ποια ήταν. Ούτε το chatgpt ούτε το deepseek μπόρεσαν να με βοηθήσουν. Μπορεί τυχαία κάποια στιγμή να πέσω πάνω της, και τότε θα παραθέσω τον σύνδεσμο της ανάρτησής μου. Εκεί δείχνεται αρκετή ώρα η κοπιώδης ανάβαση του δασκάλου στο βουνό, μέχρι να φτάσει στο χωριό που είναι το σχολείο.

  Η πρώτη ταινία του Τσεν ήταν «Κίτρινη γη».

  To κίτρινο είναι το κυρίαρχο χρώμα στην ταινία.

  Ένας κινηματογραφικός Βαν Γκογκ.

  Εκτός από το κίτρινο είναι και η ομίχλη.

  Η προηγούμενη ταινία του ήταν «Η μεγάλη παρέλαση».