Walter Ruttman, Βερολίνο: Η συμφωνία μιας μεγαλούπολης (Symphonie einer Grossstadt, 1929)

Walter Ruttman, Βερολίνο: Η συμφωνία μιας μεγαλούπολης (Symphonie einer Grossstadt, 1929)

  Από χθες στους κινηματογράφους.

  Πιο καίριος τίτλος δεν μπορούσε να υπάρξει γι’ αυτό το οιονεί ντοκιμαντέρ. Η ταινία είναι πραγματικά μια συμφωνία. Ο Ρούτμαν αναδεικνύει την αυτονομία του πλάνου σαν ανεξάρτητη αισθητική αξία, όχι στην υπηρεσία μιας πλοκής. Τα πλάνα του Ρούτμαν είναι σαν τις νότες ενός μουσικού έργου, με τη διάρκεια και την ταχύτητα εναλλαγής τους να καθορίζουν τον ρυθμό.

  Η ταινία χωρίζεται σε πέντε μέρη. Το πρώτο είναι σαν εισαγωγή, μια γενική εικόνα της πόλης. Τα άλλα μέρη την παρακολουθούν από το ξύπνημά της μέχρι αργά το βράδυ. Οι «μουσικοί» κανόνες αυτών των πλάνων είναι κατά βάση δύο: αντίστιξη πλάνων, κάτι που θυμίζει ιδεολογικό μοντάζ, όπως π.χ. οι προνομιούχοι και οι μη προνομιούχοι, και συνομάδωση πλάνων στη βάση μιας κοινής θεματικής, όπως π.χ. η διαδοχή πλάνων ενός παιδιού που τρώει, ενός λιονταριού που τρώει, ενός καλοζωισμένου που τρώει, κ.τ.ό.