Θανάσης Παπαθανασίου-Μιχάλης Ρέππας, Το κλάμα βγήκε απ’ τον παράδεισο
(2001)
Απ’ τις καλύτερες
κωμωδίες που έχω δει ποτέ (σ’ ευχαριστώ Μαρία). Οι ατέλειωτες παρωδίες που
υπάρχουν στο έργο σκορπούν άφθονο γέλιο: Τα χαμένα παιδιά και οι χαμένοι γονείς
με την ξαφνική αναγνώριση στο τέλος, (Κρητική Αναγέννηση κ.ά.), Αντίσταση, (ταινίες
της δεκαετίας του ’70), τα λαϊκά αλλά τίμια παιδιά (Ξανθόπουλος, δεκαετία ’60),
ταινίες φουστανέλα (Γκόλφω κ.λπ., δεκαετία του ’50), τα μιούζικαλ, (Δαλιανίδης
κ.λπ.), τα θαύματα (αυτό, άστο καλύτερα), τις κωμωδίες (ο τριπλός γάμος στο
τέλος) και αρκετές άλλες, παρωδίες που διανθίζονται με άφθονα κωμικά επεισόδια
και ατάκες. Μόνο ο Μποστ θα μπορούσε να τη συναγωνιστεί. Ο Θανάσης Παπαθανασίου
και ο Μιχάλης Ρέπας έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους σ’ αυτή την ταινία. Μην τη
χάσετε όσοι δεν την έχετε δει.
No comments:
Post a Comment