Book review, movie criticism

Tuesday, March 19, 2019

Guillaume Senez, Οι αγώνες μας (Nos batailles, 2018)


Guillaume Senez, Οι αγώνες μας (Nos batailles, 2018)

  Από την Πέμπτη που μας πέρασε στους κινηματογράφους.
  Έχουμε δει έργα που ο άνδρας, μετά από το χωρισμό με τη γυναίκα του, αναλαμβάνει μόνος του να αναθρέψει τα παιδιά τους, όμως τα παιδιά βλέπουν και τη μητέρα τους που τα επισκέπτεται· αν και τις περισσότερες φορές τα πράγματα είναι αντίστροφα, στη ζωή τουλάχιστον. Στους «Αγώνες μας» όμως η γυναίκα έχει εξαφανιστεί. Λείπουν τα ρούχα της, δεν έχει πέσει θύμα τροχαίου για να την ψάχνουν στα νοσοκομεία. Αργότερα ο άντρας της θα ανακαλύψει ότι έπαιρνε ψυχοφάρμακα. Κάποια στιγμή θα στείλει μια κάρτα στα παιδιά. Πιστεύουνε ότι όταν συνέλθει θα επιστρέψει.  
  Η ταινία είναι μια ταινία καταστάσεων στην οποία το σασπένς αν θα βρεθεί βρίσκεται σε δεύτερη μοίρα. Η διαχείριση των παιδιών δεν είναι εύκολη υπόθεση, αν και τα πηγαίνει αρκετά καλά. Όταν όμως υπάρχουν προβλήματα στη δουλειά; Η μητέρα και η αδελφή θα έλθουν να βοηθήσουν, όμως για πόσο; Τα προβλήματα αυτά δημιουργούν εντάσεις και διαξιφισμούς.   
  Μου άρεσε πολύ αυτή η ταινία. 
  Αξίζει να διαβάσετε και τη συνέντευξη του σκηνοθέτη στο Αθηνόραμα.
    

No comments: