Book review, movie criticism

Thursday, March 21, 2019

Brady Corbet, Vox lux (2018)


Brady Corbet, Vox lux (2018)


  Από σήμερα στους κινηματογράφους.
  Τελικά για να γίνεις αστέρι δεν απαιτείται μόνο το ταλέντο, χρειάζονται οι διασυνδέσεις, οι… (να μη συνεχίσω).
  Στην ταινία όμως «Vox lux» δεν υπήρξε τίποτα τέτοιο. Απλά επιβεβαίωσε την παροιμία «Ουδέν κακόν αμιγές καλού».
  Το κακό;
  Ένας συμμαθητής της Celeste, βαρεμένος, αρπάζει ένα όπλο και αρχίζει να καθαρίζει όλη την τάξη, ξεκινώντας από την καθηγήτριά τους. Η Celeste τη γλιτώνει, όμως βαριά τραυματισμένη.
  Το καλό;
  Αναρρώνει, και σκαρώνει ένα τραγούδι με στίχους που αναφέρονται σ’ αυτό το περιστατικό. Γίνεται αμέσως hit. Τραβά την προσοχή ενός μάνατζερ, την προωθεί, και γίνεται αστέρι πρώτου μεγέθους.
  Από τα θλιβερά γεγονότα και την αρχή της καριέρας της (οι δίδυμοι πύργοι τοποθετούν χρονολογικά το γεγονός), τη βλέπουμε φτασμένη πια τραγουδίστρια το 2017. Έχει μια κόρη και ένα πάθος: το ποτό.
  Προσοχή μην μπερδευτείτε, όπως μπερδεύτηκα εγώ που δεν είχα διαβάσει τη βικιπαίδεια. Βέβαια ξέμπλεξα το κουβάρι λίγο αργότερα. Η Raffey Cassidy που είναι στο ρόλο της Celeste σαν νεαρή, κάνει και την κόρη της τριαντάχρονης πια Celeste, στο ρόλο της οποίας είναι η Ναταλί Πόρτμαν.
  Αν κάποιες σκηνές με διάλογο δεν τραβούσαν σε μάκρος θα μου άρεσε περισσότερο.
  Παρεμπιπτόντως έχω δει και την πρώτη ταινία του Brady Corbet (αυτή είναι η δεύτερη) που έχει τίτλο «Τα παιδικά χρόνια ενός ηγέτη».   
 

No comments: