Shubhashish Bhutiani, Hotel salvation
(H σωτηρία της ψυχής 2016)
Από σήμερα στους κινηματογράφους.
Γλυκόπικρη κωμωδία, με ένα στόρι ολότελα
σουρεάλ. Μου θύμισε πολύ την ιστορία
με τον Ναστρατίνη Χότζα που μου έλεγε η γιαγιά μου.
Ο μπαμπάς βλέπει συνεχώς το ίδιο όνειρο, πράγμα
που τον κάνει να πιστεύει ότι ήλθε η ώρα του να πεθάνει. Παρακαλεί λοιπόν το
γιο του να τον πάει στο «Ξενοδοχείο η Σωτηρία» όπου πηγαίνουν όσοι πρόκειται να
εγκαταλείψουν τα εγκόσμια.
Μα είναι δυνατόν τέτοιο πράγμα;
Ναι, το κάνουν και οι ελέφαντες.
Η παραμονή κρατάει 15 μέρες. Μέσα σ’ αυτές
πρέπει ο πελάτης να «αναχωρήσει», αλλιώς επιστρέφει στο σπίτι του. Βέβαια στη
συνέχεια βλέπουμε ότι υπάρχουν και παραθυράκια.
Αυτό που παρατηρούμε στην ταινία, πέρα από τα
χιουμοριστικά – δεν θα τα έλεγε κανείς κωμικά – επεισόδια είναι οι στενοί
οικογενειακοί δεσμοί. Όμως πετάγεται ένα καρφί για τον πατριάρχη γιο, που έχει
βρει γαμπρό για την κόρη του και δεν της επιτρέπει να μάθει μηχανή. Κάποια
στιγμή όμως του λέει ότι ο παππούς την έμαθε να οδηγεί. Επίσης ο παππούς τη
συμβουλεύει να ακολουθήσει την καρδιά της. Αυτό κάνει και αυτή, και διαλύει τον
αρραβώνα της παρά τις γαμήλιες προετοιμασίες.
Ο γιος κινδυνεύει να χάσει τη δουλειά του με
το να μένει κοντά στον πατέρα του. Αυτός του λέει να φύγει. Φεύγει. Και κάποια
στιγμή τον ειδοποιούν ότι ο πατέρας του πέθανε.
Ένας λόγος που μου αρέσουν οι τριτοκοσμικές
ταινίες είναι για τα ανθρωπολογικά τους στοιχεία. Βέβαια δεν αποκρυπτογραφείς
πάντα τα σημεία που βλέπεις σ’ αυτές. Για παράδειγμα, ξέρω ότι μια ζωγραφισμένη
ελιά στο μέτωπο της γυναίκας σημαίνει ότι είναι παντρεμένη. Τι σημαίνει όμως μια
κάθετη κόκκινη γραμμή στο μέτωπο του ιδιοκτήτη του ξενοδοχείου;
Τη διαβατήρια τελετή του θανάτου την είδαμε
νομίζω τρεις φορές, σε διαφορετικές φάσεις. Είδαμε επίσης μια μικρή τελετουργία
με ένα μοσχαράκι. Πάνω του είναι ένα χαλί, ο ιερέας ψάλει διάφορα, και οι τέσσερις
της οικογένειας δίνουν προσφορές. Στις χούφτες τους βάζει «αγιασμό» με ένα
κουταλάκι.
Posts
No comments:
Post a Comment