Φραντς Κάφκα, Αφορισμοί

Φραντς Κάφκα, Αφορισμοί (μετ. Β. Ρούπας-Α. Φιλιππάτος), Ροές, σελ. 87

  Οι αφορισμοί δεν είναι είδος που μου αρέσει. Συχνά δεν συμφωνώ μ’ αυτούς. Με διάφορα υφολογικά σχήματα που εντυπωσιάζουν προσπαθούν να μας πείσουν  για την αλήθεια του περιεχομένου τους, όπως το  σωκρατικό «Εν οίδα, ό,τι ουδέν οίδα», με το οξύμωρο σχήμα του (μ’ αυτό τον αφορισμό δεν διαφωνώ). Όμως, καθώς είπα να διαβάσω κάθε τι που έχω του Κάφκα, τους διάβασα. Το μόνο που μου μένει τώρα να κάνω είναι να παραθέσω κάποιους που μου άρεσαν.

  «Πέρα από ένα ορισμένο σημείο δεν υπάρχει επιστροφή. Αυτό το σημείο οφείλουμε να φτάσουμε» (σελ. 14).

  «Σαν ένα μονοπάτι το φθινόπωρο: πριν καλά καλά προλάβει να καθαριστεί από τον άνεμο, καλύπτεται πάλι από ξερά φύλλα» (σελ. 18).

  «Ένα κλουβί βγήκε εις αναζήτησιν πουλιού (σελ. 18).

  «Χρειάζομαι ακόμα μεγαλύτερη μοναξιά. Ό,τι έχω κάνει, δεν είναι παρά μια νίκη της μοναξιάς» (σελ. 75).

  «Οπωσδήποτε, υπάρχουν δυνατότητες για μένα, αλλά κάτω από ποια πέτρα είναι κρυμμένες;» (σελ. 76).

  «Η μοίρα μου είναι πολύ απλή. Η ικανότητα που έχω να περιγράφω την εσωτερική μου ζωή, μια ζωή που μοιάζει ονειρική, έκανε όλα τα υπόλοιπα ασήμαντα» (σελ. 77-78).

  «Οι γονείς που περιμένουν από τα παιδιά τους αναγνώριση (υπάρχουν μάλιστα μερικοί που το απαιτούν) είναι σαν τους τοκογλύφους που διακινδυνεύουν πρόθυμα τα κεφάλαιά τους για να πάρουν τόκους» (σελ. 78).

  «Το αίσθημα της υπευθυνότητας, που αυτό καθ’ εαυτό θα μπορούσε να είναι απολύτως σεβαστό, δεν είναι σε τελική ανάλυση παρά μια γραφειοκρατική αντίληψη, παιδισμός, συνέπεια της τσακισμένης από τον πατέρα θέλησής σου» (σελ. 81).

  «Μόνο στα όνειρα μπορώ να θριαμβεύω» (σελ. 83).

  Η αιώνια νεότητα είναι αδύνατη. Ακόμη και αν δεν υπήρχε κάποιο άλλο εμπόδιο, θα την εμπόδιζε η ενδοσκόπηση» (σελ. 87).

  Δεν διαβάζω παιδική λογοτεχνία, όμως έχω γράψει παιδική λογοτεχνία. Δεν μου αρέσει η επιστημονική φαντασία, όμως έχω γράψει ένα μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας. Δεν μου αρέσει να διαβάζω κριτικές, και δεν κάνω τίποτε άλλο από το να γράφω κριτικές. Δεν συμπαθώ τους αφορισμούς, αλλά έχω γράψει κι εγώ αφορισμούς. Μάλιστα, θυμάμαι τώρα, ότι έγραφα τέτοιους μαθητής λυκείου σε διάφορα μπλοκάκια. Είμαι περίεργος να δω τι έγραψα, θα ψάξω να τους βρω. Αργότερα, πολύ αργότερα, άρχισα να σταχυολογώ. Εδώ έχω κάποιους, και τρεις τέσσερις είναι δικοί μου. Εδώ έχω και κάποιους άλλους, δικούς μου.