Justin Routt, H μεγάλη ληστεία (Armor, 2024)

 Justin Routt, H μεγάλη ληστεία (Armor, 2024)

 

  Από σήμερα στους κινηματογράφους.

  Θα ξεκινήσω με…

  Σε υψηλό υφολογικό επίπεδο ή σε χαμηλό;

  Καλύτερα σε υψηλό.

  De gustibus non est disputandum

  H ταινία «Contratiempo» έχει βαθμολογία 8.

  Δεν μου άρεσε, ενώ ο φίλος μου ο Γιάννης σηκώθηκε και έφυγε στη μέση.

  Η «Μεγάλη ληστεία» μας άρεσε.

  Και έχει βαθμολογία 3,5 στο IMDb.

  Τελικά εγώ και ο Γιάννης έχουμε διαφορετικό γούστο, όχι μόνο από εκείνους που τη βαθμολόγησαν αλλά και από τους έλληνες κριτικούς, που κανείς τους δεν έβαλε ούτε ένα αστεράκι.

  Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα.

  Δεν ήξερα γιατί αυτή η φράση είχε τη μεταφορική σημασία που έχει.

  Το έμαθα πρόσφατα.

  Υπάρχουν γλυκές και αλμυρές κολοκυθόπιτες.

  Προχθές στη γιορτή του Γιάννη έφαγα γλυκιά κολοκυθόπιτα.

  Ο πρώην αστυνομικός (τον απέλυσαν λόγω αλκοολισμού, το γιατί έγινε αλκοολικός δεν θα σας το πω) είναι σεκουριτάς μαζί με το γιο του. Μεταφέρουν κιβώτια με χρήματα.

  Τους παραδίνουν τέσσερα κιβώτια ενώ στο χαρτί παράδοσης υπάρχουν τρία.

  Μα το πρωτόκολλο λέει…

  Θέλεις να σε απολύσουμε;

  Τους την έχουν στημένη.

  Μα για κιβώτια με χαρτονομίσματα να δείξουν οι ληστές τέτοια επιμονή;

  Θα ανακαλύψουν μετά το γιατί, το τέταρτο κιβώτιο έχει πλάκες χρυσού.

  Τους παγιδεύουν σε μια γέφυρα η οποία οδηγεί σε αδιέξοδο, δεν υπάρχει κυκλοφορία.

  Το αμάξι είναι θωρακισμένο, πώς να το παραβιάσουν;

  Πατέρας και γιος δεν έχουν καμιά διάθεση να ανοίξουν την πόρτα, ξέρουν ότι είναι χαμένοι.

  Μια ταινία γεμάτη σασπένς.

  Και που δείχνει σε μεγάλο βαθμό την αγάπη του γιου για τον πατέρα και του πατέρα για τον γιο, κάτι που φαίνεται με συγκλονιστικό τρόπο στο τέλος (θυμήθηκα τώρα, ξαναδιαβάζοντας πριν αναρτήσω, την ταινία του Σοκούροφ, «Πατέρας και γιος»).

  Δεν είμαι φαν των ταινιών του είδους, τις βλέπω μόνο για συγκεκριμένους λόγους όπως όταν πρόκειται να προβληθούν στις ελληνικές αίθουσες, και για αυτό έβαλα μόνο 7.