Jesse Eisenberg, Αληθινός πόνος (A real pain, 2024)

 Jesse Eisenberg, Αληθινός πόνος (A real pain, 2024)

 

  Από σήμερα στους κινηματογράφους.

  Πολλοί συγγραφείς, αλλά και σκηνοθέτες, αυτοβιογραφούνται με τα έργα τους· για την ακρίβεια, βάζουν περισσότερα ή λιγότερα αυτοβιογραφικά στοιχεία μέσα στα έργα τους, όπως κάνω και εγώ συχνά μέσα από τις κριτικές μου.

  Για τον Jesse Eisenberg το φαντάστηκα και το επιβεβαίωσα: είναι εβραϊκής καταγωγής με τους γονείς του να έχουν τις ρίζες τους στην Πολωνία και την Ουκρανία.

  Και τώρα δυο λόγια για την πλοκή.

  Δυο ξαδέλφια ταξιδεύουν στην Πολωνία για να δουν το σπίτι της γιαγιάς τους που πέθανε πρόσφατα. Τσακώνονται κάποιες φορές αλλά αγαπιούνται. Είναι διαφορετικοί χαρακτήρες. Ο David (στο ρόλο του ο Jesse) είναι συγκροτημένος, με οικογένεια, ενώ ο Benji είναι ασταθής χαρακτήρας, παρορμητικός, έχοντας πίσω του μια απόπειρα αυτοκτονίας.  

  Στην Πολωνία θα βρεθούν με ένα γκρουπ, εβραίοι όλοι εκτός από έναν από τη Ρουάντα που ασπάστηκε τον ιουδαϊσμό λόγω της γενοκτονίας. Οι γονείς του ήταν από τους επιζήσαντες της γενοκτονίας των Τούτσι, όπως και η γιαγιά των δυο ξαδελφιών από το στρατόπεδο συγκέντρωσης.

  Ένα σημαντικό μέρος της ταινίας είναι ταξιδιωτικό. Θα δούμε το πιο παλιό νεκροταφείο στην Πολωνία, μια εβραϊκή συνοικία άθικτη από το χρόνο, και ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης.

  Ο παρορμητικός Benji δημιουργεί προβλήματα, φέρνει σε αμηχανία τον ξεναγό, ο οποίος όμως τον ευχαριστεί για τις παρατηρήσεις του. Προφανώς είναι ο porte-parole του σκηνοθέτη, που εκφράζει κάποιες σκέψεις του για το ζήτημα του ολοκαυτώματος και την αντιμετώπισή του από τους απογόνους των επιζήσαντων, και όχι μόνο.

  Η ταινία μου άρεσε κυρίως γιατί είμαι λάτρης του πραγματικού σε μια αφήγηση, έχω γράψει σχετικά σε μια εισήγησή μου σε ένα συνέδριο.

  7,2 είναι η βαθμολογία της, πολύ καλή.