Brett Haley, The hero (2017)

 Brett Haley, The hero (2017)

 

  Με ιντρίγκαρε η ανάρτηση του Τάσου Γουδέλη για την ταινία και είπα να τη δω.

  Και μου άρεσε πολύ. Το 6,5 που έχει στο IMDb την αδικεί. Αλλά είπαμε, περί ορέξεως κολοκυθόπιτα.

  Μου αρέσουν οι ταινίες που έχουν ένα αργό ρυθμό, με πλάνα μεσαίας διάρκειας, και που είναι σαφείς αφηγηματικά, δεν μου αφήνουν ερωτηματικά για την πλοκή.

  Και τα τρία αυτά χαρακτηρίζουν την ταινία.

  Ακόμη, πολύ μου άρεσε η ερμηνεία του Sam Elliott και της Laura Prepon, κάτι που δεν το συναντώ συχνά.

  Και τώρα για το στόρι.

  Δυο είναι τα μοτίβα της ταινίας. Το ένα είναι η παρακμή της γεροντικής ηλικίας με τα προβλήματα που δημιουργεί (η περίπτωσή μου), και το άλλο το φαντασιακό κάθε άντρα, μια γυναίκα όμορφη, πολύ μικρότερή του, να τον ερωτευθεί. Πιστεύω ότι η «Λολίτα» του Ναμπόκοφ σε μεγάλο βαθμό οφείλει την επιτυχία της ακριβώς σ’ αυτό.

  Ο Σαμ είναι εβδομηντάρης. Από την αρχή μαθαίνει τα κακά νέα, έχει καρκίνο. Φαίνεται αποφασισμένος να παραιτηθεί.

  Έχει γυρίσει ταινίες γουέστερν, όμως τώρα δεν έχει προσφορές για δουλειά, κάνει ραδιοφωνικές διαφημίσεις.

  Στο σπίτι του φίλου του συναντάει τη Laura. Τον θέλει. Μα θα μπορούσε να ήσουν κόρη μου. Και λοιπόν;

  Και κάνουν σχέση.

  Και το αισιόδοξο τέλος:

  Όταν της λέει ότι έχει καρκίνο, τον βάζει να της υποσχεθεί ότι θα ακολουθήσει θεραπεία, όπως του ζήτησε ο γιατρός του. Γιατί να μην έχει ακόμη λίγα χρόνια ζωής;

  Να το ξαναπώ, πολύ μου άρεσε η ταινία.

  Της έβαλα 8 στο IMDb.