Hirokazu Koreeda, Air doll (空気人形 2011)

Hirokazu Koreeda, Air doll (空気人形 2011)

  Εν όψει της μεθαυριανής προβολής της ταινίας «Κλέφτες καταστημάτων».

  Το έχω ξαναγράψει, δεν είμαι φαν των ταινιών φαντασίας, με εξαίρεση όταν είναι ενός σκηνοθέτη τον οποίο βλέπω πακέτο. Ναι, σ’ αυτή την περίπτωση δεν κάνω εξαιρέσεις, βλέπω ακόμη και τρόμου, είδος που δεν μου αρέσει καθόλου.

  Η ταινία βασίζεται σε μια σειρά Μάνγκα. Κεντρική ηρωίδα είναι μια φουσκωτή κούκλα, σαν αυτές που πουλάει ο φίλος μου ο… στο sex shop του. Αυτός που την αγοράζει της δίνει το όνομα μιας φίλης του με την οποία έχει χωρίσει. Υποκατάστατο σεξ με την κούκλα, όπως και υποκατάστατος έρωτας.

  Η κούκλα αυτή ξαφνικά αποκτάει «καρδιά». Το σκάει από το σπίτι του ιδιοκτήτη της όταν αυτός είναι στη δουλειά του και περιφέρεται στον κόσμο, μαθαίνοντας λέξεις και πράγματα. Μάλιστα πιάνει δουλειά σε ένα βίντεο κλαμπ.

  Γιατί σε βίντεο κλαμπ;

  Ο Κορέεντα βρίσκει την ευκαιρία να αναφέρει, μέσω των πελατών που ζητάνε βίντεο, σκηνοθέτες και ταινίες που έχει αγαπήσει. Ανάμεσά τους και ο δικός μας Αγγελόπουλος. Ο πελάτης ζητάει τον «Μελισσοκόμο».

  Εκεί θα ερωτευθεί τον νεαρό πωλητή, και θα την ερωτευθεί κι αυτός. Και όταν του εξομολογείται ότι είναι κούκλα, της λέει ότι και αυτός είναι κούκλος.

  Προσπαθώντας να πιάσει ένα βίντεο από ένα ράφι ψηλά πέφτει και «τρυπάει». Αρχίζει να ξεφουσκώνει. Ο νεαρός πωλητής κλείνει την τρύπα με σελοτέιπ και την «φουσκώνει». Η βαλβίδα είναι στο φάλι της.

  Προς το τέλος της ταινίας, όταν θα βρεθούν στο σπίτι του και θα αγκαλιαστούν, αυτός της ζητάει να την ξεφουσκώσει. Την ξεφουσκώνει και την φουσκώνει επανειλημμένα, είναι ο δικός του τρόπος να κάνει έρωτα.

  Διεστραμμένος; Όχι, δεν θέλει να αποκαλυφθεί, μήπως την τρομάξει. Γιατί όταν του ζητάει και αυτή να κάνει το ίδιο και τον «τρυπάει» στο φάλι για να ξεφουσκώσει, αρχίζει να κυλάει το αίμα. Της είχε πει ψέματα ότι είναι κούκλος, είναι άνθρωπος. Αφού μείνει αγκαλιασμένη μαζί του στο κρεβάτι επί ώρες καθώς πια αυτός είναι νεκρός, θα τον βάλει σε μια σακούλα και θα τον μεταφέρει εκεί που είναι τα σκουπίδια.

  Και αυτή;

  Αργότερα θα ξαπλώσει σε έναν άλλο σωρό σκουπιδιών. Έχει προσημανθεί ότι θα βγάλει το σεηλοτέηπ και θα «πεθάνει» ξεφουσκώνοντας.

  Το να έχεις «κόκορο», αγαπημένη λέξη του Καζαντζάκη την οποία ακούμε συχνά στην ταινία, δηλαδή καρδιά, μπορεί να είναι ευτυχία, όμως μπορεί να είναι και δυστυχία.

  Εξαιρετική και αυτή τη ταινία του Κορέεντα, που μέσα από αυτό το παραμύθι περισσότερο παρά ταινία φαντασίας μας μιλάει για τον έρωτα, την ανάγκη επικοινωνίας και την κενότητα που έχουν μέσα τους πάρα πολλοί άνθρωποι, χωρίς να είναι κούκλες.

  Αξίζει να σχολιάσω λίγο τον τίτλο κλείνοντας: 空気人形 Kūki Ningyō. Κούκι Νινγκγιό.

  Ο κύριος Τζόου, καθηγητής της νέας ελληνικής στο πανεπιστήμιο της Σαγκάης και δάσκαλός μας στα κινέζικα στον «Σύνδεσμο Φιλίας Ελλάδας-Κίνας», μας έλεγε ότι όταν βλέπει ένα γιαπωνέζικο κείμενο καταλαβαίνει από τα ιδεογράμματα για ποιο πράγμα περίπου μιλάει. Ίδια «ιδέα», δηλαδή έννοια, άλλη προφορά. Βέβαια παρεμβάλλονται σχεδόν πάντα και τα χιραγκάνα, η συλλαβική γραφή τους, εντελώς αναγκαία μια και η γλώσσα τους είναι καταληκτική, όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση απουσιάζουν. Έτσι διαβάζω εγώ στα κινέζικα kongqi ren xing, κόνγκτσι ρεν σινγκ. Κόνγκτσι σημαίνει αέρας, ρεν σημαίνει άνθρωπος και σινγκ (για την ακρίβεια shing) σχήμα. Θα μεταφράζαμε «σχήμα ανθρώπου με αέρα», δηλαδή φουσκωτή κούκλα. Οι κινέζοι τη φουσκωτή κούκλα τη λένε 空气娃娃,konqi wawa, κόνγκτσι γουάγουα. Τα δυο πρώτα ιδεογράμματα δηλαδή είναι κοινά, ενώ τα δυο τελευταία, το γουά δυο φορές, σημαίνουν μωρό.

  Η προηγούμενη ανάρτησή μας ήταν για την ταινία «Still walking».