Είναι η δεύτερη φορά που μου συμβαίνει, να
ξεχάσω ότι έχω γράψει για μια ταινία για τον απλούστατο λόγο ότι αναβλήθηκε η
προβολή της. Είδα την ταινία στη δημοσιογραφική προβολή στο «Άστυ», αλλά τελικά
δεν προβλήθηκε την ημερομηνία που έγραφε το ενημερωτικό e-mail. Ψάχνοντας στο IMDb βλέπω ότι δεν προβλέπεται η προβολή της στην Ελλάδα. Μήπως μετάνιωσαν; Εμένα
η ταινία μου άρεσε πάρα πολύ. Για να μην την ξεχάσω οριστικά αυτή τη φορά,
αποφάσισα να κάνω την ανάρτηση. Αν τελικά προβληθεί, θα ξανακάνω ενημέρωση από
το blog μου.
Στην ανάρτηση που κάνω για την
ταινία της Nicole Garcia «Όλα όσα αγαπήσαμε» γράφω πριν το τέλος: «Πόσα πράγματα μπορεί να κάνει ένας
άντρας για τη γυναίκα που αγαπά;».
Ο άνδρας της ταινίας της Garcia έκανε πολλά πράγματα, όμως ο άνδρας της ταινίας του Anup Singh ξεπέρασε τα όρια.
Αγαπάει τη Golshifteh Farahani αλλά αυτή δεν του δίνει σημασία. Θα προσπαθήσει να την ξεχάσει, πράγμα
που θα τον κάνει να προβεί σε μια αποτρόπαια πράξη μήπως και τα καταφέρει. Μπα,
με τίποτα. Αυτή η πράξη θα κάνει την Golshifteh να τον μισήσει, όμως βλέποντας το βάθος της αγάπης του θα
συγκινηθεί.
Και οι σκορπιοί πού κολλάνε;
Πρωταγωνιστούν και αυτοί στην ταινία, σε
πολλά πυρηνικά επεισόδια. Η Golshifteh με κάτι βότανα αλλά κυρίως με το τραγούδι της θεραπεύει αυτούς που
τους έχει δαγκάσει σκορπιός.
Σας έχει δαγκώσει σκορπιός;
Εμένα όχι. Τη μητέρα μου όμως μια φορά που
την δάγκωσε τυφλώθηκε για κάμποσες ώρες. Εγώ είδα μια φορά δυο στην μπανιέρα
στο χωριό. Μπορεί και να ήταν ζευγάρι, δεν ξέρω. Και αποτελούν μόνιμο φόβο γι’
αυτούς που έχουν μαγατζέδες (σπιτάκια) στη Θριπτή, στο χωριό μου. Είχα δει
κάποιες φορές στο δικό μου. Ευτυχώς τον πούλησα και ησύχασα.
Πολύ με συγκίνησε αυτή η ταινία, όπως με
συγκινούν και όλες οι «αφηγήσεις», κινηματογραφικές ή μυθιστορηματικές, που
δείχνουν το βάθος, δηλαδή το μεγαλείο, του έρωτα. Μην τη χάσετε.
Posts
No comments:
Post a Comment