Εν όψει της αυριανής προβολής της
ταινίας «Κλέφτες καταστημάτων».
Μετά την ταινία φαντασίας
«Air doll» ο Κορέεντα γυρίζει ένα
παιδικό·
δηλαδή περίπου παιδικό, όσο μπορεί να είναι παιδικό ο «Όλιβερ Τουίστ».
Οι γονείς έχουν
χωρίσει εδώ και μερικούς μήνες και καθένας παίρνει από ένα αγόρι. Τα δυο
αδελφάκια (πραγματικά αδέλφια οι νεαροί πρωταγωνιστές) ονειρεύονται το
ξανασμίξιμο των γονιών τους.
Τα βλέπομε σε
διάφορες καταστάσεις στο σχολείο και στο σπίτι στο μισό περίπου της ταινίας.
Μετά όμως έχουμε το σασπένς. Ο πιο μεγάλος μαθαίνει ότι αν δεις ένα
συγκεκριμένο τραίνο να περνάει κοντά από ένα συγκεκριμένο σταθμό και κάνεις μια
ευχή, η ευχή αυτή θα πραγματοποιηθεί. Δεν είναι πολύ σίγουρος, ούτε και εκείνοι
στους οποίους το λέει, αλλά αποφασίζουν να πάνε. Έχουν κι αυτοί το δικό μου
σκεπτικό «Δεν ξέρεις καμιά φορά τι γίνεται».
Παίρνει τον αδελφό
του στο κινητό με το οποίο επικοινωνούν ταχτικά και του ανακοινώνει το σχέδιό
του: να βρεθούν στο σταθμό αυτό και όταν περνάει το τραίνο να κάνουν την ευχή.
Και ξεκινάει η περιπέτεια.
Θα τον ακολουθήσουν και δυο φίλοι του. Το πρώτο πρόβλημα είναι να βρουν λεφτά.
Θα τα καταφέρουν συγκεντρώνοντας τις οικονομίες τους και πουλώντας διάφορα που
δεν τους χρειάζονται. Όμως πρέπει να κάνουν σκασιαρχείο. Προφασίζονται τους
άρρωστους μέσα στην τάξη. Ο καθηγητής τους στέλνει στη γιατρό του σχολείου. Μα
ποιον πάνε να κοροϊδέψουν; Όμως θα τους καλύψει, και τους λέει πως να ανεβάσουν
τη θερμοκρασία στα θερμόμετρα που τους δίνει βάζοντάς τα στη μασχάλη. Ούτε και
ο καθηγητής που έρχεται εν τω μεταξύ πείθεται, όμως όταν καταφθάνει ο παππούς,
μιλημένος, για να πάρει τον εγγονό του που τάχα χθες είχε πυρετό, δεν φέρνει
αντιρρήσεις.
Στο σταθμό συναντάει
τον αδελφό του, που έχει φέρει και αυτός την παρέα του: ένα αγοράκι και δυο
κορίτσια, το ένα μεγαλύτερο απ’ αυτόν.
Όταν περνάει το
τραίνο κάνουν όλοι την ευχή τους. Το μεγάλο κορίτσι θέλει να γίνει ηθοποιός, το
άλλο να ζωγραφίζει καλύτερα, ένα αγόρι να είναι πιο γρήγορο στο τρέξιμο, ένα
άλλο να παρατήσει ο πατέρας του το τζόγο. Όμως ο μεγάλος αδελφός δεν ευχήθηκε
τίποτα, βάζει λέει τον κόσμο πάνω από την οικογένειά του, και ο μικρός ευχήθηκε
για την επαγγελματική επιτυχία του πατέρα του που είναι μουσικός, ευχή που
έπιασε. Μπορεί να μην ευχήθηκε ο μεγάλος, όμως στην προτελευταία σκηνή της
ταινίας ζητάει από τη μητέρα του να τα ξαναβρούνε με τον πατέρα του.
Η ευχάριστη έκπληξη
ήταν ότι η ταινία είχε αρκετές πινελιές χιούμορ. Και τα παιδιά, όλα τους
χαριτωμένα, ο Κορέεντα τα είχε διαρκώς στο τρέξιμο παρακολουθώντας τα με την
κάμερα.
Και πάλι δυο λόγια
για τον τίτλο. 奇跡 kiseki (ο τόνος
στο e) στα γιαπωνέζικα,
qi ji (τσι τζι) στα κινέζικα
(δεν νομίζω οι κινέζοι να άλλαξαν τον τίτλο), και σημαίνει «Θαύμα».
No comments:
Post a Comment