Jiři Mádl, Τα κύματα της άνοιξης (Vlny, 2024)
Από χθες στους κινηματογράφους
H ιστορία ξεκινάει πριν την άνοιξη
της Πράγας, που τη διαδέχθηκε το καλοκαίρι (συγκεκριμένα στις 21 Αυγούστου)
της εισβολής των σοβιετικών τανκς, καθώς και άλλων χωρών του Συμφώνου της Βαρσοβίας.
Το βασικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν
οι λαοί σε όλα τα δικτατορικά καθεστώτα είναι το πρόβλημα της λογοκρισίας. Έτσι
δεν είναι τυχαίο που ο Μαντλ επέλεξε ως χώρο πλοκής τον ραδιοφωνικό σταθμό της Πράγας.
Κεντρικό πρόσωπο είναι ο
Τόμας.
Απρόθυμα δέχεται τη θέση
τεχνικού.
Όμως ο σταθμός
παρακολουθείται από τη μυστική αστυνομία, και του ζητούν να υπογράψει
συνεργασία, για το καλό του δεκαεπτάχρονου αδελφού του, που ήδη ξέρουν ότι
είναι αντικαθεστωτικός.
Τι να κάνει, υπογράφει.
Ο Μίλαν, θιασώτης της ελεύθερης
διακίνησης πληροφοριών, είναι ο προϊστάμενός του. Δέχεται βέβαια πίεση από τον διευθυντή
του σταθμού, όμως την αγνοεί.
Υπάρχει και ένα ειδύλλιο
με μια δημοσιογράφο, η οποία συχνά πηγαίνει σε αποστολές στο εξωτερικό.
Τα τανκς κατεβαίνουν.
Ο Τόμας τι θα κάνει;
Α, όλα κι όλα, εγώ σαν τον
Ποκοπίκο είμαι τάφος στα μυστικά. Αλλά, αν στύψετε λίγο το μυαλουδάκι σας θα
καταλάβετε.
Εξαιρετική ταινία, το 8 της
βαθμολογίας της τα λέει όλα.
No comments:
Post a Comment