Ingmar Bergman, Ντροπή (Shame, 1968)

 Ingmar Bergman, Ντροπή (Shame, 1968)

 

Από σήμερα στους κινηματογράφους

 

  Ντροπή, ναι, ντροπή, πώς φέρονται οι αντιμαχόμενες δυνάμεις στον άμαχο πληθυσμό, και όχι μόνο με την παραμικρή υποψία συνεργασίας με τον εχθρό.

  Ο σύνδεσμος της βικιπαίδειας μιλάει για εμφύλιο πόλεμο. Συνήθως σε έναν εμφύλιο είναι από τη μια μεριά οι κυβερνητικοί και από την άλλη οι αντάρτες.

  Πώς φέρονται;

  Εμφύλιος δεν υπήρξε στην Σουηδία τον 20^ο αιώνα, είναι επινόηση του Bergman που υπογράφει και το σενάριο. Όμως ξέρουμε από το δικό μας εμφύλιο ότι υπήρξαν αγριότητες και από τις δυο μεριές. Αλλά ο δικός μας εμφύλιος είναι παλιά ιστορία. Ο εμφύλιος στο Κονγκό είναι σύγχρονη, έχει γυρίσει ο Wim Benders ένα ντοκιμαντέρ γι’ αυτόν, τα «Αθέατα εγκλήματα» (2007) όπου ακούμε ότι οι γυναίκες βιάζονταν από όλους, από αντάρτες, από κυβερνητικούς και από αστυνομικούς. Στην ανάρτησή μου κάνω το σαρδόνιο ερώτημα: Βρε μπας και με τους Βέλγους τα πράγματα για τις γυναίκες θα ήταν καλύτερα;

  Ακούμε συνεχώς εκρήξεις και βλέπουμε πτώματα. Είναι μια ταινία με μεγάλο σασπένς, κάτι ασυνήθιστο για τον Bergman.

  Θα πέσουν στα χέρια των κυβερνητικών, που όμως θα τους αφήσουν με παρέμβαση του πρώην δημάρχου που τώρα είναι υψηλόβαθμο στέλεχος σε μια στρατιωτική υπηρεσία.

  Θα τους επισκέπτεται συχνά, κάνοντάς τους δώρα.

  Θα την πέσει στη Λιβ Ούλμαν, η οποία δεν τολμάει να του αντισταθεί, έχει τη δύναμη να τους στείλει σε στρατόπεδο συγκέντρωσης.

  Οι αντάρτες καταφτάνουν. Ξέρει ότι είναι μετρημένες οι μέρες του. Δίνει όλα του τα χρήματα στην Ούλμαν.

  Μια τελευταία συνεύρεση; (δεν νομίζω να ήταν η πρώτη).

  Ήταν μοιραία, το παίρνει χαμπάρι ο Μαξ φον Σύντοφ.

  Νέα ένταση στη σχέση του ζευγαριού.

  Λεπτομέρειες όμως για τα τελευταία επεισόδια θα βρείτε στη βικιπαίδεια, μιλάει εκτενώς γι’ αυτά.

  Και βέβαια είναι ο γνωστός μας Bergman. Κεντρικό θέμα είναι οι εντάσεις ανάμεσα στις σχέσεις του ζευγαριού. Σκηνές φοβερής έντασης αλλά και τρυφερότητας. Κοντινά πλάνα και γκρο πλαν. Και πάντα τα υπαρξιακά προβλήματα, που φαίνεται κατατρύχουν τόσο τον ίδιο όσο και τους ήρωές του.

  Συχνά είναι αθέατα, βλέπουμε μόνο τις συνέπειες. Ο βαρκάρης που τους μεταφέρει, μαζί με άλλους επιβάτες, όταν βρίσκονται μεσοπέλαγα βουτάει μέσα στο νερό. Θα αυτοκτονήσει. Το γιατί δεν μας λέγεται.

  Η συνέχεια στη βικιπαίδεια.

  Κορυφαίος ο Μπέργκμαν, όμως δεν έχω την πολυτέλεια να τον δω πακέτο. Έχω γράψει όμως ότι θα βλέπω κάθε επανέκδοσή του.

  Trivia:

  Ατάκα από την ταινία: Προχθές ήταν η πρώτη επέτειος του θανάτου του παππού μου.

  Του δικού της ήταν η τρίτη, πριν λίγες μόλις μέρες. Πήγε στην πατρίδα της γι’ αυτό.