Arthur Penn, Bonnie and Clyde (1967)

 Arthur Penn, Bonnie and Clyde (1967)

 

  Την ταινία την είχα δει παλιά. Είχε κάνει ντόρο. Δεν θυμάμαι πώς την είχα προσλάβει.

  Δεν μου αρέσουν οι ταινίες που ηρωοποιούν δολοφόνους και ληστές, όμως αποφάσισα να τη δω γιατί έκανα μια αναφορά σ’ αυτήν στην κριτική μου για την ταινία «June and John» (Θα αναρτήσω την Πέμπτη, που θα προβληθεί).

  Ευτυχώς, γιατί είχα γράψει ανακρίβειες και τις έσβησα. Είπα να δω πρώτα την ταινία.

  Δεν υπάρχει romance εδώ. Ο Clyde δεν μπορεί να λειτουργήσει σεξουαλικά. Αναρωτήθηκα αν είναι βιογραφικό στοιχείο αυτό (πρόκειται για πραγματική ιστορία). Μόλις στο τέλος της ταινίας επιχειρεί για δεύτερη φορά να κάνει σεξ μαζί της, και τα καταφέρνει.

  Σκοτώνουν και ληστεύουν αλύπητα, αν και τους φορτώνουν περισσότερα εγκλήματα από όσα πραγματικά έκαναν. Σε αντίθεση, η June κάνει δυο τρεις ληστείες, όμως με πιστόλι που δεν είναι οπλισμένο, και πάντα όχι τυχαία.

  Ο Clyde παρασύρει την Bonnie στην παρανομία, ενώ η June είναι που παρασύρει τον John στην παρανομία.

  Τους Bonnie και Clyde τους γαζώνουν στο τέλος της ταινίας οι αστυνομικοί (η σκηνή που θυμόμουν) ενώ την June και τον John τους έχουν μπλοκάρει το δρόμο. Η σύλληψή τους θα γίνει εκτός πλαισίου της ιστορίας.

  7,7 η βαθμολογία της στο IMDb, 5,2 η βαθμολογία της «June and John».

  Εμένα όμως μου άρεσε η δεύτερη. Τα πιστολίδια που υπάρχουν στην πρώτη δεν με συγκίνησαν.

  Και, να το πω ακόμη μια φορά, δεν μου αρέσουν οι ταινίες που οι ήρωες είναι αρνητικοί.

  Η June και ο John δεν είναι. Θα βάλω την Πέμπτη τον σύνδεσμο της ανάρτησής μου.

Trivia.

  Στο ρόλο του αδελφού του ο Gene Hackman, που πέθανε στις 18 Φεβρουαρίου πλήρης ημερών, 95 χρονών, μαζί με τη γυναίκα του. Τα πτώματά τους βρέθηκαν μετά από μέρες.

  -Εσύ δεν πρόκειται να την πάθεις έτσι, μου είπε ο γιος μου.

  Ενώ παλιά τον έπαιρνα κάθε βράδυ όταν ήμουν διακοπές στην Κρήτη, τώρα, μετά τις περιπέτειες που είχα με την υγεία μου, 2,5 μήνες σε νοσοκομεία, μου είπε να τον παίρνω πρωί βράδυ και εδώ που είμαι στην Αθήνα. Εγώ, όχι αυτός, για να μην με ενοχλεί.

  Ο Gene Wilder με τη φιλενάδα του τη γλίτωσαν.

  Φτηνά.

  Ο εκδότης μου εξέδωσε δυο βιβλία του: «Φίλα με σαν ξένος» και «Η γυναίκα που δεν ήθελε»