Gilles Bourdos, H απόφαση (Le choix, 2024)

Gilles Bourdos, H απόφαση (Le choix, 2024)

 

Από σήμερα στους κινηματογράφους

 Άστοχος ο ελληνικός τίτλος. Δεν ήταν απόφαση, ήταν επιλογή ανάμεσα σε δυο alternatives, εναλλακτικές.

  Εξαιρετικά πρωτότυπη ταινία, με αδιάλειπτο σασπένς. Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι η πηγή της έμπνευσης του Bourdos ήταν ο Αμπάς Κιαροσταμί («Ten» (2002) και προπαντός «Ten on ten» (2004)  και η Μάνια Ακμπαρί.

  Λάθος, το είδα μετά διαβάζοντας τον σύνδεσμο της βικιπαίδειας, που υπάρχει μόνο στα γαλλικά. Αποτελεί remake του «Locke» (2013) του Steven Knight. Ο Knight πρέπει να επηρεάστηκε από αυτούς.

  Η πλοκή διαδραματίζεται σε ένα ΙΧ. Μόνος ο οδηγός, μιλάει στο κινητό.

  Η σχέση μιας βραδιάς είχε αποτέλεσμα η γυναίκα να μείνει έγκυος. Είναι περασμένης ηλικίας, η τελευταία της ευκαιρία να αποκτήσει παιδί. Κατευθύνεται στο μαιευτήριο όπου θα γεννήσει.

  Όχι, δεν σκοπεύει να κάνει αυτό που έκανε ο πατέρας του στη μητέρα του, που την παράτησε όταν έμαθε ότι ήταν έγκυος. Την επιλογή του την έχει κάνει, αδιαφορώντας για το κόστος.  

  Με το κινητό προσπαθεί να διαχειριστεί τρεις καταστάσεις: το φόβο της και την αγωνία της, παρά τις διαβεβαιώσεις ότι βρίσκεται στο δρόμο και κατευθύνεται προς αυτήν. Τη διαχείριση της οικογένειάς του, καθώς αναγκάζεται να ομολογήσει στη γυναίκα του γιατί δεν μπορεί να είναι απόψε μαζί τους. Τέλος να διαχειριστεί μια κρίση στη δουλειά, την παραλαβή μπετόν για μια πολυόροφη πολυκατοικία για την οποία εμφανίζονται διάφορα προβλήματα.

  Δεν είχα καμιά αμφιβολία ότι θα είχε χαμηλή βαθμολογία. Το έψαξα μετά, μόλις 5,7 (του Knight έχει 7,1, όμως δεν σκοπεύω να τη δω για να κάνω σύγκριση, με περιμένουν ένα σωρό ιρανικές ταινίες). Ενώ γενικά είμαι με τη μεριά του κοινού και όχι των κριτικών, είναι αρκετές οι φορές που διαφωνώ κάθετα με τη γνώμη των πολλών.

  Δεν θα σας συμβουλεύσω να πάτε να τη δείτε, μπορεί να είστε κι εσείς ανάμεσα στους «πολλούς» και να με βρίζετε μετά.

  Εγώ πάντως έβαλα 8.