Mohammad Hossein Mahdavian, Walnut tree (2020)

 Mohammad Hossein Mahdavian, Walnut tree (2020)

 

  Ξέρουμε για τα χημικά όπλα που χρησιμοποίησε ο Σαντάμ Χουσεΐν, αλλά πρώτη φορά βλέπω σε ταινία δραματοποίηση μιας τέτοιας επίθεσης, συγκεκριμένα στο Sardasht, μια κουρδική πόλη που βρίσκεται στο Ιράν.

  Είναι συγκλονιστικές οι εικόνες που βλέπουμε.

  Ο Mahdavian, μέσα από την ιστορία μιας οικογένειας, μας δείχνει της τρομερές συνέπειες αυτού του βομβαρδισμού. Ο Quader Molanpour θα χάσει όλη του την οικογένεια. Πρώτα τον ένα του γιο και μετά τον άλλο με την κόρη του. Η γυναίκα του είναι έγκυος. Καταλαβαίνει ότι της κρύβουν το θάνατο των παιδιών της και αποφασίζει να ρισκάρει, να μην της πάρουν πρόωρα την κόρη που κυοφορεί. Αυτό θα αποβεί μοιραίο για τη ζωή της. Όσο για το μωρό, δεν θα καταφέρει να το βρει ποτέ ο Quader.

  Στο δικαστήριο της Χάγης για τα εγκλήματα πολέμου του Σαντάμ θα κληθεί να καταθέσει και θα αφηγηθεί τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες.

  Δεν είναι άμεσα θανατηφόρα τα χημικά, 130 άτομα σκοτώθηκαν, όμως πλήγηκαν κάπου 8000, κάποιοι από τους οποίους πέθαναν αργότερα ενώ άλλοι υπέφεραν για όλη τους τη ζωή. Είδαμε άτομα με φοβερές φλύκταινες στο πρόσωπο, και μάθαμε ότι η μόλυνση με τα χημικά είναι μεταδοτική. Δεν τους δέχονται στο νοσοκομείο, πρώτα να πάνε να πλυθούν.

  Ας το γράψω τώρα.

  Χάρηκα με την ανατροπή του Σαντάμ και τον απαγχονισμό του. Βέβαια οι αμερικάνοι δεν εισέβαλαν στο Ιράκ για να ανατρέψουν τον στυγνό δικτάτορα, τη στιγμή που βοηθούσαν την εγκαθίδρυση άλλων δικτατοριών στη Λατινική Αμερική, αλλά για τα συμφέροντά τους.

  Ουδέν κακόν αμιγές καλού.