Rasoul Mollagholipour, Toadstool (2002)

 Rasoul Mollagholipour, Toadstool (2002)

 

  Το φαρμακερό μανιτάρι είναι ο τίτλος της ταινίας.

  Στην ταινία αυτή, 13 χρόνια μετά το τέλος του πολέμου, ο Μολαγολιπούρ μας δίνει το δράμα των βετεράνων αφηγούμενος τη ζωή του Ντουμάν και του Σουλεϊμάν. Υπήρξαν σύντροφοι στον πόλεμο, και η φιλία του διατηρήθηκε και μετά.

  Όμως:

  Ο Σουλεϊμαν νοσηλεύεται σε νευρολογική κλινική. Έχει συχνά κρίσεις, σπάει πράγματα. Το ίδιο και Ντουμάν, που κι αυτός παίρνει χάπια.

  Η μοίρα των βετεράνων αυτή τη φορά δεν έχει να κάνει με τραυματισμούς και αναπηρίες, όπως σε κάποια άλλα έργα που είδαμε.

  Για τον Σουλεϊμάν είναι ξεκάθαρο, είναι τρελός. Τον απορρίπτουν τόσο η γυναίκα του όσο και η κόρη του, την οποία υπεραγαπά. -Δεν είσαι ο πατέρας μου, είσαι ένας τρελός.

  Φεύγει από κοντά του τρέχοντας ενώ αυτός αναλύεται σε δάκρυα.

  Τώρα για τον Ντουμάν.

  Οι αξίες του, όπως όλων των μαρτύρων και των βετεράνων, έρχονται σε αντίθεση με τα «αρπαχτικά» της μεταπολεμικής κοινωνίας.

  Είναι στο διοικητικό συμβούλιο μιας κατασκευαστικής εταιρείας. Αρνείται να υπογράψει μια σύμβαση που θα ήταν εις βάρος του απλού λαού, αλλά θα έφερνε κέρδη στην εταιρεία (Θα κατασκεύαζαν μια γέφυρα, αλλά πιο πριν θα αγόραζαν τα γύρω κτήματα και μετά θα τα πουλούσαν στη διπλάσια τιμή).

  Μια γυναίκα μπαίνει στη ζωή του. Είναι αρραβωνιασμένη, όμως τον προτιμάει από τον αρραβωνιαστικό της. Παρόλο που έλκεται από αυτήν (στο τέλος θα του ζητήσει να παραβρεθεί στο γάμο της σαν μάρτυρας) δεν έχει σκοπό να απατήσει τη γυναίκα του.

  Οι μέτοχοι της εταιρείας σκέφτονται να τον βγάλουν από τη μέση. Εκβιάζουν τη γραμματέα του (το ομολόγησε η ίδια αργότερα) να γράψει σε μια βιντεοκασέτα ότι τα είχε μαζί του και ότι έκανε τρεις εκτρώσεις. Θα τη στείλουν στη γυναίκα του. Κατά διαόλου η οικογενειακή του ζωή.

  Βάζουν ναρκωτικά στο γραφείο του.

  Καταλήγει στη φυλακή.

  Εκεί θα του κάνουν  ενέσεις, παρά τις διαμαρτυρίες του και χρησιμοποιώντας βία, οι συγκρατούμενοί του στο ίδιο κελί. Δεν μπορεί να είναι αυτοί ναρκομανείς και αυτός να μην είναι.

  Βγαίνει από τη φυλακή, και μαζί με τον φίλο του τον Σουλεϊμάν, που έχει άδειες εξόδου κατά καιρούς από την ψυχιατρική κλινική, θα πάρει την εκδίκησή του.

  Έχοντας πιστόλια θα μπουν στο σπίτι του ιθύνοντα νου της συνομωσίας.

  Θα τα κάνουν λίμπα.

  Στην συνέχεια θα ανταλλαγούν πυροβολισμοί. Θα σκοτώσουν τον επικεφαλής και άλλον ένα, πριν σκοτωθούν και οι ίδιοι από τους φρουρούς του.   

  Το γράψαμε και στην ανάρτησή μας για τη «Χίβα».

  Τρία είναι τα χαρακτηριστικά της ποιητικής του Μολαγολιπούρ.

  Εμμονή με τον πόλεμο (θα δούμε πολεμικές σκηνές).

  Συχνά συναισθηματικό και όχι αφηγηματικό μοντάζ.

  Η μοίρα των βετεράνων, αλλά και των οικογενειών των μαρτύρων.

  5,7 η βαθμολογία της, εγώ έβαλα 8.