Jiři Mádl, On the roof (2019)

 Jiři Mádl, On the roof (2019)

 

  Με την ευκαιρία της προβολής της ταινίας του «Τα κύματα της άνοιξης» από την Πέμπτη που μας πέρασε.

  Ας το πω από τώρα: Μου άρεσε περισσότερο από τα «Κύματα της άνοιξης». «Τα κύματα της άνοιξης» έχουν ένα φόντο που ενδιαφέρει, την «Άνοιξη της Πράγας», όμως και η ταινία «Στη στέγη» έχει περισσότερα θέματα που με ενδιαφέρουν.

  Η λαθρομετανάστευση. Η μοναξιά του ηλικιωμένου (ο 79χρονος που τον υποδύεται πέθανε μετά από έξι χρόνια, μόλις πριν ένα μήνα, στις 2 Απριλίου). Η εγκατάλειψή του από τη σύζυγο μαζί με το γιο τους, πριν 30 χρόνια. Η εμφάνιση του γιου του τώρα, για να δει τον γέρο πατέρα του.

  Και βέβαια αυτό: εξαιρετική κωμωδία.

  Που ισορροπεί με το δράμα.

  Ο Song δουλεύει για κάποιους που καλλιεργούν κάνναβη. Χρειάζεται λεφτά για το σχολείο. Όμως η αστυνομία τους ανακαλύπτει. Προλαβαίνει και το σκάει.

  Και βρίσκεται στη στέγη της πολυκατοικίας όπου μένει ο ηλικιωμένος.

  Που θα τον κρατήσει για ένα βράδυ, μετά για δυο, μετά επ’ αόριστον, με τον όρο να του καθαρίζει το σπίτι.

  Παίζουν σκάκι.

  Ο Song τον προτρέπει να αγοράσει ένα λάπτοπ.

  Του μαθαίνει πώς να το χρησιμοποιεί.

  Αναρωτιέμαι αν ποτέ ένας 79χρονος (τόσος είναι και στην ταινία ο Αλόις Σβεχλίκ) θα άνοιγε λογαριασμό στο facebook.

  Από τα κωμικά επεισόδια της ταινίας:

  Ο φίλος της κοπέλας η οποία είναι στο απέναντι διαμέρισμα κτυπάει άγρια την πόρτα φωνάζοντας να του ανοίξει.

  Πού αυτή.

  Ο Αντονίν Ρίπαρ, συνταξιούχος καθηγητής πανεπιστημίου και κομμουνιστής (ο ηλικιωμένος) σχεδιάζει να την κάνει να παντρευτεί τον Song που έχει πρόβλημα με την άδεια παραμονής. Η βίζα του λήγει σε τρεις μήνες.

  Της αφήνει δώρα μπροστά στην πόρτα της.

  Τα δέχεται με ευχαρίστηση.

  Του αφήνει στην πόρτα του το πυρέξ με το οποίο της έστειλε κάτι που έψησε στο φούρνο.

  Γκαντεμιά.

  Εμφανίζεται ο πρώην, από ένα τυχαίο περιστατικό (δεν θα το αφηγηθούμε γιατί θα πάει σε μάκρος αυτή η ανάρτηση).

  Ο καθηγητής ακούει τα βογγητά τους που κάνουν σεξ.

  Δεν υπάρχει τώρα πια περίπτωση να δεχθεί το γάμο.

  Να του βρει μια τσέχα.

  Ο Song το θεωρεί απίθανο, και εξάλλου δεν θα το ήθελε.

  Τότε ο καθηγητής του προτείνει να τον παντρευτεί.

  Από τα κωμικά επεισόδια της ταινίας.

  Φαίνεται ισχύει και στην Τσεχία ο γάμος ανάμεσα σε ομοφυλόφιλους.

  Είναι τόσο απλό, να δηλώσεις ομοφυλόφιλος.

  Πώς να σε ελέγξουν;

  Τελικά όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και παντού δέχονται τη δήλωση ότι είσαι ομοφυλόφιλος χωρίς να ζητάνε αποδείξεις.

  Ξέρω έναν που δήλωσε ομοφυλόφιλος για να κάνει το εμβόλιο της ευλογιάς τον πιθήκων.

  Θα παντρευτούν.

  Στο γεύμα που την κάλεσαν και που είχε απαντήσει θετικά δεν θα έλθει.

  Είχε εμφανιστεί ο πρώην της.

  Θα δειπνήσουν μόνοι τους στη στέγη.

  Ο Song βρίσκει το γιο του μέσω ίντερνετ και του λέει να έλθει να δει τον πατέρα του που είναι ετοιμοθάνατος.

  Δεν είναι ζεστή η συνάντηση.

  Ο πατέρας του του λέει αν ξαναπεράσει από την Πράγα αν θέλει ας έλθει να τον δει.

  Όμως δεν υπάρχει η αγκαλιά ή η χειραψία του αποχαιρετισμού. Δεν του είχε συγχωρέσει που τόσα χρόνια δεν ήλθε να τον δει.

  Και το τελευταίο κωμικό επεισόδιο:

  Βλέπουν από το ματάκι της πόρτας (παρακολουθούσαν συχνά από αυτό) τον νεαρό να κλωτσάει την πόρτα και να της φωνάζει να του ανοίξει.

  Πάλι τον είχε διώξει.

  Εξαιρετική ταινία, πολύ μου άρεσε.