Tarik Saleh, H συνωμοσία του Καΐρου (Cairo conspiracy, or Boy from heaven, 2022)
Δεν είδα την ταινία στη δημοσιογραφική
της προβολή, στην ανάρτησή μου για το «Κάιρο
εμπιστευτικό» γράφω γιατί, την είδα τώρα μετά από σύσταση του φίλου μου του
Νίκου.
Όπως και το «Κάιρο
εμπιστευτικό» είναι drama και thriller,
αλλά και σίγουρα crime όπως εκείνο.
Και πάλι το φόντο
«κλέβει» το στόρι.
Το φόντο: η αντίθεση
ανάμεσα στους κοσμικούς, που εκπροσωπούνται από τους στρατιωτικούς και το
κράτος, και τους ιερωμένους, που εκπροσωπούνται από το Αλ Αζάρ, το αρχαιότερο
και ισχυρότερο μουσουλμανικό πανεπιστήμιο όπου διδάσκεται η σουνιτική εκδοχή
του Ισλάμ, που έχει βέβαια και τους περισσότερους πιστούς.
Ο Ιμάμης πεθαίνει,
και οι στρατιωτικοί θέλουν να εκλεγεί ένας ιμάμης που διάκειται φιλικά στην
πολιτική εξουσία, πίσω από την οποία κρύβεται ο στρατός. Η νασερική παράδοση
είναι ισχυρή. Γι’ αυτό θέλουν να έχουν άτομα της εμπιστοσύνης τους μέσα στη
σχολή. Αυτός που είχαν έχει «καεί». Θέλουν να τον αντικαταστήσουν με τον Αδάμ,
γιο ενός ψαρά, ο ιμάμης του χωριού τον είχε συστήσει, του δίνουν υποτροφία για
το πανεπιστήμιο Αλ Αζάρ.
Και αρχίζει το
θρίλερ.
Αδίστακτοι οι στρατιωτικοί,
που εκπροσωπούνται από έναν συνταγματάρχη.
Δεν δίστασαν να
διώξουν τον Μόρφι που εξελέγη δημοκρατικά μετά την παραίτηση του Μουμπάρακ, ως
υποψήφιος των αδελφών μουσουλμάνων. Ο Νάσερ είχε κρεμάσει τον ηγέτη τους.
Αδελφός
μουσουλμάνος, ο Μόρφι εξελισσόταν σε έναν νέο Χομεϊνί. Ο στρατός τον απομάκρυνε
και την προεδρία την πήρε ο Σίσις. Ο οποίος βέβαια κυβερνά αυταρχικά.
Η λεγόμενη «Αραβική
άνοιξη» ήταν κατά τη γνώμη μου αραβικός μεσαίωνας, με τους φονταμενταλιστές
μουσουλμάνους να ανεβαίνουν στην εξουσία.
Δυστυχώς για αυτές
τις χώρες δεν μπορεί να υπάρξει δημοκρατία. Αυτός που θα κυβερνήσει θα
κυβερνήσει απολυταρχικά. Για παράδειγμα, στο Ιράν η επιλογή είναι ή Σάχης ή
Χομεϊνί.
Στο Μαρόκο, μετά την
«αραβική άνοιξη» βγήκε πρώτο κόμμα το μουσουλμανικό. Ο βασιλιάς τους έδωσε την
εντολή, αλλά υπό όρους. Τους χάραξε τα πλαίσια μέσα στα οποία θα μπορούσαν να
κινηθούν.
Είπα στη φίλη μου
ότι τον βασιλιά τους πρέπει να τον προσέχουν ως κόρη οφθαλμού.
Το δίλημμα Χομεϊνί ή
Σάχης μπορεί να διατυπωθεί και διαφορετικά: μαντήλα ή όχι; Με τη μαντήλα σαν
μετωνυμία για το φονταμενταλιστικό ισλάμ, όταν γίνεται υποχρεωτική.
Δεν είμαι σίγουρος
με ποιους είναι ο Σαλέ (σουηδός, με αιγύπτιο πατέρα και σουηδή μητέρα), με τους
κοσμικούς ή με τους ιερωμένους; Με την κυβέρνηση ή με το Αλ Αζάρ;
Ο συνταγματάρχης
δείχνεται ανθρώπινος. Προσπαθεί να προστατεύσει τον Αδάμ, ενώ η εντολή ήταν να
εκκαθαριστεί.
Και τα κατάφερε.
No comments:
Post a Comment